၁၈ ႏွစ္​​ေအာက္​ မဖတ္​ရ 🔞

ငယ္ငယ္တုန္းက အမွတ္တရမ်ား

ငယ္ငယ္တုန္းက အမွတ္တရမ်ား (1)
စိုင္း ရဲ႕ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာမွန္းမသိဘဲ ရင္ခုန္ခဲ႕ရတဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြ ခ်စ္စာဖတ္ ပရိတ္သတ္မ်ားကို ျပန္ေဖာက္သည္ခ်ေပးတာပါ
စိုင္းတို့ ေနတဲ႕ ရန္ကင္း တိုက္ခန္းေတြက အခန္းေတြ ေရွ႕မွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ဝရံတာရွိျပီး တိုက္ေဘးနွစ္ဖက္မွာဘဲ အတက္အဆင္း ေလွကားရွိပါတယ္
ဟိုဘက္သံုးခန္း ဒီဘက္သံုးခန္း တလႊာမွာ ေျခာက္ခန္း အလႊာက ေလးလႊာဆိုေတာ့
တတိုက္လံုးမွာ စုစုေပါင္း အခန္း 24 ခန္း ရွိတယ္
စိုင္းတို့က ပထမအလႊာ အလယ္ခန္းမွာေနတယ္
ညေနဘက္ ေက်ာင္းကျပန္လာျပီ ဆိုရင္ တတိုက္လံုးက ရွိသမွ် ခေလးေတြ အကုန္လံုး တိုက္ေအာက္မွာ ဆင္းျပီးေဆာ့ၾကတာ ဆူညံေနတာပါဘဲ ညစာစားခ်ိန္တခဏဘဲ တိတ္သြားျပီး အိမ္ကေခၚလို့ ညမအိပ္ခင္ အခ်ိန္ထိ ျပန္အသက္ဝင္စျမဲ ျဖစ္ပါတယ္
စိုင္းတို့ ခုနွစ္တန္း ရွစ္တန္း အရြယ္က ဘာဆိုဘာမွ မသိ ေဆာ့မယ္ ကစားမယ္ အိပ္မယ္ ဆိုတာဘဲ သိေသးတဲ႕အခ်ိန္ေပါ့ အမၾကီးေတြ အကိုၾကီးေတြ ေခ်ာရင္ ဘာရယ္မဟုတ္ ဒီအတိုင္း လိုက္ၾကည့္တဲ႕ အရြယ္ပါ
အဲဒီထဲမွာ ဟိုးအေပၚဆံုးထပ္မွာ အစြန္မွာေနတဲ႕ စိုင္းအကိုတို႕နဲ႕ ရြယ္တူ အကို တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ သတိထားမိတယ္ ဘာျဖစ္လို့လဲ ဆိုေတာ့ သူက ရွမ္းတရုတ္ ဆိုေတာ့ အသားျဖဴ အရပ္ရွည္ျပီး အဲဒီတုန္းက အရမ္း နံမည္ၾကီးတဲ႕ ထိုင္းမင္းသား ေတြလိုမ်ိဳး ဆံပင္အရွည္ကို ေခါင္းမွာ ေဘးတျခမ္း ေစာင္းနဲ႕ဆိုေတာ့ အရမ္းၾကည့္လို့ေကာင္းတယ္
ေနာက္ျပီး သူက ကြ်န္ေတာ္တို့ ခေလးေတြ ေလွကားမွာ ကစားေနရင္ သရဲလိုမ်ိဳး ဝူးထြားထြား ဆိုျပီး ေျခာက္ကာ ေျပးလိုက္တတ္တယ္ က်န္ခဲ႕တဲ႕သူကို ေဘာင္းဘီ အတင္းဆြဲခြ်တ္ ္အခြ်တ္ခံရတဲ႕ ေကာင္က ခေလးေတြ ၾကားထဲ ရွက္စရာဆိုေတာ့ သူလာတာနဲ႕ အကုန္ထြက္ေျပး တတ္ၾကတယ္
သူ႕ နံမည္ေျပာင္က မြန္ေကာက္ . . . .
ဘယ္ဟာေကာက ္လို့လဲမသိ အကိုတို့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္းလံုးက သူ႕ကို အဲလိုေခၚတာဘဲ ၾကားဖူးတယ္
ကြ်န္ေတာ္တို့ ခေလးေတြ ကစားေနရင္းနဲ႕ ဆက္မကစားခ်င္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ပြဲဖ်က္ခ်င္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေယာက္ေယာက္က
ကိုမြန္ေကာက္ၾကီး လာျပီ . . .
ေဟ့ လို့သာေအာ္လိုက္ တေယာက္မွ မရွိေတာ့ဘူး အိမ္ေတြထဲ အကုန္ ဝင္ေျပးၾကေတာ့တာ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ဘဲ
အဲဒီလိုနဲ႕ တေန႕ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေနလည္ဘက္ ေလွကားမွာ တူတူပုန္း ကစားေနၾကရင္း ကစားတာၾကာလာေတာ့ မေဆာ့ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး
ဗိုက္ဆာျပီး အကုန္အိမ္ျပန္ခ်င္တာနဲ႕ ေနာက္ဆံုး တပြဲ ကစားျပီး ပြဲသိမ္းဖို့ ရည္ရြယ္ထားတဲ႕ အခ်ိန္
ေနာက္ဆံုး လိုက္ရမယ့္သူက ကြ်န္ေတာ္ စိုင္း
၁ ၂ ၃ ၄ ၅ ၆ ၇ . . . . တူျပီေနာ္ ငါလာျပီ လြတ္ေအာင္ပုန္းေဟ့ . . . .
ဘဲဥမိျပီ . . . . . ရန္နိုင္မိျပီ . . .
အဲဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ဘဲ မိဖို့က်န္ေတာ့ အေပၚဆံုးထပ္ တက္ရွာဖို့ တက္လာတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္
ကို မြန္ေကာက္ၾကီး ျပန္လာျပီ ေဟ့ . . . ေျပးး ဟ . . .
ဟာ . . . . သြား ျပီ
ကိုမြန္ေကာက္ က်ဴရွင္ မသြားခင္က ကြ်န္ေတာ္တို့ ခေလးေတြ အကုန္လံုး ဝရံတာကထြက္ျပီး
ကိုမြန္ေကာက္ကို မေၾကာက္လို့ လန္ဒန္ ေျမပဲယို ဇီးယို. . . ဇီးယို . . . .
ဆိုျပီး ဝိုင္းေနာက္ထားၾကတာ အခုျပန္လာေတာ့ ဟိုက စိတ္ဆိ္ုးဆိုးနဲ႕ တခုခုလုပ္ရင္ ဆိုျပီး ေၾကာက္စိတ္ေတြ ဝင္လာေရာ
ေအာက္ကို အျမန္ေျပးဆင္းေပမယ့္ သံုးလႊာမွာ သူနဲ႕ တည့္တည့္ တိုးပါေလေရာ
ဟိတ္ေကာင္း စိုင္းေလး မိျပီ မင္္း ဘယ္ေျပးမလဲ လာခဲ႕ . . . .
အားးးးး ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ ကိုမြန္ေကာက္ . . .
မရဘူး ေဟ့ေကာင္ . . . ဘာအခုမွ ကန္ေတာ့လဲ ငါ့ကို ေနာက္ထားၾကတာ . . .
စိတ္ခ်ရတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ တေယာက္မွ ရွာမေတြ႕
သံုးထပ္ေလွကား တဆစ္ခ်ိဳးမွာ သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ နွစ္ေယာက္သား ထိပ္တိုက္တိုးကာ ကြ်န္ေတာ္က ထြက္ေျပးသျဖင့္ သူက လွမ္းဖမ္းကာ အေပၚမွ ေန၍ ကိုယ္လံုးျဖင့္ ဖိထားသည္
အားး လႊတ္ေပးဗ်ာ လႊတ္ . . . .
မလႊတ္ဘူးကြာ မလႊတ္ဘူးးး . . . .
ကြ်န္ေတာ္ကရုန္းလိုက္ သူကဖိလိုက္နွင့္ ခေလးဆိုေတာ့ ေဘာင္းဘီတို စြပ္က်ယ္ လက္ျပတ္ေလးနွင္ က်ြန္ေတာ္က ေလွကားထစ္ ္ၾကမ္းျပင္မွာ ေမွာက္ရပ္ ပုဆိုးနွင့္ တီရွပ္ အက်ီ ၤ ဝတ္ထားေသာသူက အေပၚကဖိလ်က္ ပုဆိုးမွာလည္းတြန့္ေက်ကာ ေပါင္ရင္းထိ လန္ေနေပျပီ
ေလွကားတဆစ္ခ်ိဳးျဖစ္၍သာ ေအာက္မွ ဘယ္သူမွ မျမင္ၾက အတူေဆာ့ေနေသာ ေကာင္မ်ားလဲ တေကာင္မွ ထြက္မလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေၾကာက္တာက တဖက္ သူ့ ခႏၶာကိုယ္ အသားနွင့္ ထိထား၍ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေနတာ တဖက္ ျဖစ္ေနသည္ ကြ်န္ေတာ္ သိတာတစ္ခုက ဖင္ၾကားထဲတြင္ အေပၚမွ ပူေနြးေနေသာ အတံၾကီးတစ္ခုက အတင္းဖိကပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္
အားး ေၾကာက္ျပီ ေနာက္မေျပာေတာ့ပါဘူးး . . .
မရဘူးးး မင္းကို မွတ္ေလာက္သားေလာက္ ဒဏ္ေပးရမယ္ . . . . လာခဲ႕ . . . ျဖန္း ျဖန္း
အားးးး ေဘာင္းဘီ မခြ်တ္နဲ႕ အားးး ရိုက္တယ္ဟီးဟီးး . . .
မထင္မွတ္စြာ ေဘာင္းဘီကို လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲခြ်တ္ခ်ကာ နွစ္ခ်က္ ရိုက္လိုက္သျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္နာသြားကာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ ထြက္လာသည္
ဟာာာာ ေဆာရီး ေဆာရီး . . . ငါ ေနာက္လိုက္တာ မငိုနဲ႕ မငိုနဲ႕ ငါ ဥံဳ ဖြ ျပန္လုပ္ေပးမယ္ . . . ဥံဳ ဖြ
ဥံဳဖြ . . .
ရိုက္ထားေသာ ဖင္နွစ္ဖက္အားး သူ့လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္ေပးကာ ဖင္လံုးေပၚသ္ို့ နႈတ္ခမ္းျဖင့္ကပ္ကာ အာေငြ႕မႈတ္ေပးေသာၾကာင့္ နာက်င္မႈမ်ား ေပ်ာက္ကာ ၾကက္သီးမ်ားပင္ထျပီး လူက ရွိန္တိန္း ဖိန္းတိန္း ျဖစ္လာသည္
အာေငြ႕ ေပးရင္း လက္နွစ္ဖက္ကလဲ ဖင္ႏွစ္မႊာကို စိတ္ရွိလက္ရွိ ပြတ္ေနရင္းမွ လက္တေခ်ာင္းက ဖင္ၾကားထဲ ဝင္လာသျဖင့္ လန့္ျဖတ္ကာ အသာျငိမ္ခံေနရာမွ ထေျပးခဲ႕ေလသည္
ကိုမြန္ေကာက္မွာလည္း ေျပက်ေနေသာ ပုဆိ္ုးကို အျမန္ ျပန္ဝတ္ေနရသျဖင့္ မလိုက္နိုင္ေတာ့ဘဲ က်န္ရစ္ခဲ႕ေလသည္
ေအာက္ေရာက္ေတာ့မွ
ကိုမြန္ေကာက္ကို မေၾကာက္လို့ လန္ဒန္ေျမပဲယ္ို . . . ဇီးယို ဇီးယို . . . .
ေအးးး မင္း ေနာက္တခါ မိလို့ကေတာ့ ငါ့ အဆိုး မဆိုနဲ႕ . . .
ပုဆိုးကို ျပန္ျပင္ဝတ္ရင္း မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနေသာ ကိုမြန္ေကာက္ကို ပါးစပ္ကလည္းေအာ္ လက္နွစ္ဖက္ ေခါင္းေဘးနား လႈပ္ကာ ေျပာင္ျပျပီး အိမ္ထဲ ေျပးဝင္ခဲ႕ေသာ္လည္း တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနေသာ ပုဆိုးေရွ႕မွ ကိုမြန္ေကာက္ အတံၾကီးက မ်က္စိထဲမွ မထြက္သလို
ဟဲ႕ ေကာင္ေလးး ေသးးေပါက္ခ်င္ေနတာလားး နင့္ ဟာက သြားသြား အိမ္သာထဲသြား သြားး . . . .
ဆိုေသာ အေဒၚ့ အသံကလဲ နားထဲမွ မထြက္ ျဖစ္ခဲ႕ရပါေတာ့သည့္