KIRIK KALP*KTH

APTALLIK

Korkmuştu Sun. Aniden gelen Taehyung onu ürkütmüştü.

"Sadece oturuyorum."

Sessiz bir şekilde söylendi. Taehyung ona kınarmışcasına bakarken konuşmayı da ihmal etmedi.

"Tek başına mı? Az ötedeki lokantada Jimin'i gördüm. Arkadaş olduğunuzu düşünüyordum."

Sun, Taehyung'un bu kadar sakin olmasına şaşkındı. Bir yandan da Jimin'i unuttuğu için içinden kendine küfrediyordu.

Anlına yavaşca vurdu, Sun.

"Jimin'i tamamen unuttum. Haftasonu Jungkook'un doğum günü ve ona hediye almak için beraber gelmiştik."

Açıklama yaptı, Sun.

"Sorduğumu hatırlamıyorum."

Evet! karar verdi, Sun. Taehyung bipolardı*.

Cevap vermeye üşenirken kalkmak için güç arıyordu kendinde. Bir şekilde ayağı kalkıp lokantaya adımlayacaktı ki kolunun sert şekilde tutulması onun durması için yeterliydi.

Arkasına dönüp Taehyung olduğunu anladı.

"Cidden Namjoon ile çıkıyor musun?"

"E-evet."

"Hadi ama! Jimin'in planlarını duydum. Namjoon telefon ile konuştuktan sonra kapatmayı öğrenmeli."

"N-ne?"

"Benden bu kadar rahatsız olduğunu bilmiyordum. Hangi insan benden rahatsız olur ki? Aptallık."

Egosu konuşuyordu adetâ. Bu çok gülünçtü. Sun ona karşı bir hâta yapmıştı. Evet.

Özür dilemenin bile zamanı vardı değil mi? Tam zamanıydı...

"Beni kesmeden dinle."

Kafasıyla onayladı Tae. Ellerini göğüsü de birleştirdi.

"Tae? Ben o gün dediklerim için üzgünüm. O çiçekleri annene götürdüğünü bilmiyordum. Üstelik annenin öldüğünü.... Ben cidden pişmanım. Sadece bana o gün çok kaba gelmiştin. Ağzının payını vermeliydim. Sanırım yanlış konudan verdim. Üzgünüm."

Başını utançla eğdi, Sun.

"Sorun değil. Bende üzgünüm. Ne olursa olsun boğazını tutmamalıydım."

Elini uzattı Sun Taehyung'a karşı.

"Arkadaş mıyız?"

"Arkadaşız."