the luckiest ~ ft. de stranger things cast

eleven.

^ i miss ma sweet El. ):

Laura's POV:
Ik zat tevreden op de bank. Ik heb alles even een beetje opgeruimd want er kwamen gasten. Een flits van pijn raast door me heen als ik denk aan mijn moeder. Als er gasten kwamen, moest ik altijd mijn kamer opruimen. 'Lieverd, gastenalarm!' Zei ze dan, ik haatte dat altijd. Ik glimlach als ik er aan terug denk. Ik word uit mijn gedachten getrokken als ik de bel hoor. Ik sta op en doe de deur open, en zie iedereen staan. 'Hey, come in.' Zeg ik, en ze stappen naar binnen. We staan met z'n zevenen in het kleine halletje, wat een beetje krap is. Ik doe de deur naar de woonkamer open en stap jaar binnen, gevolgd door iedereen. Het is nog warm weer dus niemand heeft een jas aan. 'Well, i'll give you all a quick tour of the house.' Ik loop de keuken in. 'So, this is the kitchen.' Ik loop door de woonkamer weer in. 'The living room.' Ik loop het halletje door en wijs naar de deur. 'That's the toilet, and the door next to it leads to the cellar.' Ik loop snel de trap op. 'That's my grandma's room, there's the bathroom and this,' ik doe mijn slaapkamerdeur open. 'is my bedroom.' Ik heb er allerlei kleine dingetjes is gehangen, zoals plantjes en lampjes, voor wat meer sfeer. 'It might be a little small but, it's big enough.' Zeg ik terwijl ik een klein frutselpapiertje van de grond oppak en in de prullenbak gooi. 'I like it. It's really cozy. And cute.' Millie loopt naar het grote raam. 'Yeah, plus, it is really smart decorated. It looks bigger then it actually is. I like it.' Sadie benoemt een van de redenen waarom ik zo van mijn kamer(tje) hou. Ik knik en loop de trap af, gevolgd door iedereen. Eenmaal beneden pak ik twee stoelen uit de keuken en zet die om het tafeltje in de woonkamer heen, zodat iedereen kan zitten. Ik leg de folders op tafel. 'What do you all want to order?' Vraag ik. Iedereen bekijkt de folders en na een tijdje hebben we een flinke lijst. (Ik las op internet dat Sadie veganistisch is en dan eet je dus ook geen ei enzo? Nou ja ik weet dus niet precies wat je dan wel en niet kan eten dus ik doe maar gewoon wat ik denk) Voor Sadie hebben we een speciaal vegan menu bestelt. Het restaurant brengt niet aan huis dus we moeten erheen. Een probleem; we hebben maar een fiets, dus we moeten met twee op de fiets, iemand achterop. Sadie en Caleb zaten naast elkaar op de bank, die wilde ik niet storen; ze zagen er cute uit. Noah en Gaten waren een game aan het doen, op Gatens Nintendo Switch, die hij had meegenomen. Ik vind het nog steeds gek dat jongens die altijd meesjouwen, maarja. Ze zagen eruit alsof ze lol hadden. Dan houden we nog twee mensen over; Millie en Finn. Ze willen allebei wel mee, en eigenlijk zou ik wel even alleen met Finn willen zijn. Nee, Laura. Dat wil je niet. Waarom zou je dat willen? Hij is gewoon een vriend. Maar waarom voel ik me dan zo? Dat is raar, Laur. Dus, ik denk dat ik maar met Millie ga. Beter voor iedereen, straks ga ik nog raar doen ofzo. Maar hoe ga ik dat zeggen zonder bitchy te klinken? 'Finnie, you had your alone time with Laura yesterday. So, it's only fair that I get her now.' Millie grijnst. Ik merk dat ik rood word, en Finn ook, want hij kijkt snel weg.

Millie en ik zijn beide klein. En dan bedoel ik klein. De fiets is denk ik van een van mijn ooms geweest, want mijn oma is niet zo lang. We proberen tevergeefs het zadel naar beneden te krijgen, maar we winnen maar 2 cm. Millie zucht. 'I think you should go with Finn then. He is tall enough, and we both aren't.' Ik knik en murmel. 'Dat wordt awkward.' Millie vangt het woord awkward op en kijkt me verbaasd aan. 'Awkward? Why would it be awkward?' Vraagt ze met haar Engelse accent. Ik zucht. 'Well, I always act all awkward and weird around him.' Er komt een glimlachje op haar gezicht. 'Ooh, you like Finn!' Ik schrik. Nee, nee, nee! Ik vind Finn niet leuk. Toch? Nee! Ik voel dat ik zo vet rood word. 'N-no. That's not true, I don't. I litterally don't. I swear, I don't. I do-' Ik word onderbroken door een nu breed grijnzende Millie. 'Oh my God, you are as red as a tomato right now. You totally like him.' Ik schud mijn hoofd. 'Mills, I swear, i don't. I think.' Dat laatste zeg ik zachter maar hard genoeg om het Millie te laten horen. Ze hoort het inderdaad en slaat een arm om me heen. 'Laura, don't worry. It's cute. And we're pretty sure that he likes you too.' Mijn hoofd vliegt omhoog. 'We're? Who is the other one? Sades?' Millie knikt. 'Of course, we always notice if someone has a thing for a sis. Now, let's get Finn's ass down here. And, just be yourself, I swear it wont be awkward.' Zegt ze geruststellend. 'WOLFHARD! GET YOUR ASS DOWN HERE!' Wow. Die slaat snel om. Een paar seconden later verschijnt Finn. 'What is wrong?' 'As we are both to small, you have to go, Finnster, because you are tall enough. No thanks, bro.'  Ze geeft hem een klap op zn schouder en loopt weer terug. Finn kijkt een beetje confused en ik lach een beetje. 'Well, Finnster, let's go.' Zeg ik, terwijl ik de fiets pak, en een glimlach terug krijg.

Noah's POV:

I was currently gaming with Gaten when instead of Finn, Millie came in. I looked up. 'Where's Finn?' Millie smirks. 'Oh, they went to get the food together.' She stoppen for a second and then said with an incredibly british accent; 'They are adorable!' Adorable? Why? I felt a little uncomfortable. 'I thought you were getting the food with Laura?' This change isn't for the better. 'Oh, yes but the bike was to tall for both of us so Finn went instead.' Millie answerd. 'I bet they're making out right now. They are both so obvious.' Caleb smirked. Laura? Making out with Finn? The thought made me feel sad. Why? I barely know the girl. 'Yeah, I mean; they would be pretty cute. I ship it.' Sadie said, laughing. 'Yeah, maybe you guys would finally have a couple you guys could dubble date with!' Gaten joked. Sadie turned red but Caleb just smirked. 'Relax, you guys. I first wanna take Sades on a proper date.' Sadie turned red but just smiled after that. 'You know what, I would love to.' They almost leaned in but then Gaten shouted: 'Gross! Gross! Get a room, you two.' They laughed and Pulles away. 'Aah, Gaten. You totally let me miss the moment.' Millie throws a pillow at him, missing him tho. I just sat there quiet, still thinking about what they called Linn.

( imma give you guys a big chapter, enjoy)

Finns POV:

I was currently biking, with Laura's hands around my waist. It felt nice, to be honest, like it was meant to be. After that corner was the restaurant. Shit, i thought. It didn't want this to end actually. No, Finn. Don't think this way. I pushed away the thoughts. We arrived and she steps off the bike, and so did I. It was still light, but the dun was going under, releasing this golden glow. Laura looked really pretty in this light. The sun made her hair bring out the blonde colour in it, making me notice she had a beautiful ginger glow in it. I was staring. 'Finn, you okay?' I snapped out of it. 'Of course.' We walked in.

Laura's POV:

We lopen het afhaalgedeelte van het restaurant binnen en een kleine Chinese vrouw wenkt ons. Ze vraagt de naam en geeft ons een bonnetje, met een nummer erop. We gaan zitten. 'Do you miss your home?' Vraag ik dan. Finn kijkt me aan. 'Well, I miss my parents. And my own bed. But other then that, it's pretty much like a really long vacation.' Ik glimlach. Hij twijfelt even, maar vraagt dan ook heel voorzichtig; 'And you? Do you miss the Netherlands? Your home?' 'I guess I don't miss the Netherlands, tho. I mean, I miss stroopwafels.' 'What?' Ik lach. 'They are like really good cookies, you should totally try one if you are ever in the Netherlands.' Hij moet lachen. 'Sure.' Ik ga verder. 'But I really do miss Roos, my best friend, my soccer team. My house. The beautiful spot in the park I discovered with Roos.' Ik slik even en fluister dan: 'my parents. My home.' Een traan rolt langs mijn wang. Snel veeg ik hem weg, in de hoop dat niemand het heeft gezien. 'Laura.' Finn pakt mijn handen. 'It's okay, you know. You don't have to be strong all the time. Not in front of me.' Ik slik. Hij is zo lief. Als een vriend, natuurlijk, hou ik me voor. 'I know. Now, you are in a band right?' Ik wil er niet over praten. Finn begrijpt de hint en we praten over zijn band, die blijkbaar Calpurnia heet, tot de Chinese mevrouw ons nummer omroept en het eten aan ons geeft. We betalen en gaan weer naar de fiets. Ik ga achterop zitten en klem met een hand het tasje Chinees vast en met de andere hand hou ik me vast, zodat ik niet val. Ik durf mijn arm niet meer om zijn middel te doen zoals ik op de heenweg deed; voor het restaurant staarde hij naar me, waarschijnlijk omdat ik zo raar deed.

~

drama in t volgende hoofdstuk ig 👍🏼
Ohja mensen vote even als ik überhaupt door moet gaan, want vinden mensen di t verhaal wel leuk?

ciao

xxx