Çocukluk aşkı { Balou }

Tanışma

Bu kitap benim ilk kitabım umarım beğenilir.

  ********
Ben çok çalışkan bir çocuğum. Ailem beni küçük yaşta yetimhaneye vermiş. Ailemin kim olduğunu bilmiyorum. Daha 17 yaşındayım  okula gittim ve sırama geçtim. Okulda hiç arkadaşım yoktu tabiki yetimhanede de öyle.

Neyse sırama oturdukları sonra kitaplarımı çıkardım. Ve öğretmenimiz geldi. Selam verdikten sonra bay Park derse başladı. Bay Park evliydi evlendiği kişi ise bir erkekti , bay Kim hatta bizim yetimhaneden bir çocuk sahiplenmişlerdi. Biz derse devam ederken kapı çaldı ve içeri müdürle beraber bir çocuk girdi. Saygıdan dolayı ayağa kalktık ve eğildik.

Bize oturmamızı söyledikten sonra yanındaki benimle yaşıt çocuğu gösterdi. Çocuğun yüz hattı tam uymuş , sivri çenesi , dudakları , yumuşacık gözüken ama kesinlikle yumuşacık olan saçları , gözleri ,  gülümsemesi ha bide elmacık kemikleri. Bay Oh çocuğa dönerek "Hadi çocuğum tanıt kendini" dedikten sonra çocuk yüzündeki gülümseme ile "Ben Choi  Chung Hyeob kısaca baron diyebilirsiniz. İyi anlaşalım"dedi.

Bay Oh kendisine boş olan yere oturmasını söyledikten sonra sınıftan çıktı. Ben hala sınıfımıza yeni birinin gelmesinin şokunu atlatamamışken bir baktım çocuk yanıma doğru geliyor. O yetişemeden sınıfa bir göz gezdirdim tek boş sıra benim yanımdı. Yanıma kadar yetiştikten sonra " Oturabilirmiyim ?"diye sordu ben kafa salladıktan sonra çantasını sıraya koydu.

Kendiside oturdukları sonra ya ben rahatsız olmayayım diye ya da utandığı için çantasını kendisine yapıştırdı. Bay Park sınıfa sanki yeni biri gelmemiş gibi derse devam ederken ben öyle davranamıyordum.

Tam derse odaklanıyorum gözüm anında yanımdaki baron denen tatlı çocuğa kayıyordu. Sonunda ders bitti ve teneffüs zili çaldı yanımdaki sıradan kalkmamıştı. Sanki bana birşey söylemek istiyor ama söyleyemiyor gibi bir hâli vardı.

Ben söyleyemeyeceğini anladığımda ona döndüm ve baktım. O da bana baktı gözleri gerçekten bir kızı kıskandıracak güzellikte idi. Gözlerimi kaçırdım ve " Evet seni dinliyorum ne diyeceksin?"dedim bana "O kadar belli oluyor mu?"diye sordu bende kafa salladım.

Beni kolumdan tutarak bahçeye çıkardı ve kimsenin göremeyeceği bir yere getirdi. "Ben arkadaş olmak istiyorum , seninle ama beni reddetmenden korkuyorum lütfen beni reddetme arkadaşım olabilir misin?"dedi hepsini tek nefeste söylemişti. Ben sadece kafa sallamakla yetindim o da o anki sevinç ile bana sarıldı.

Kokusu vanilya gibiydi ve çok güzeldi kokusu beni mest etmişti.Kendini düzeltikten sonra "Pardon"dedi. Bende sorun değil anlamında kafa salladım. İşte bizim tanışma hikâyemiz böyleydi.