AMOUR||JJK

0.7

Yorum yaparak hikaye hakkında düşüncelerinizi söylermisiniz?

"Hadi abi ya. Hadi Jungkook kalk gidelim"

"Jey key? Kalk gidelim. Üşütüceksin"

"Kalmuyuruuuuuum"

Avucumu kafama vurup nefesimi dışarı verdim.
Jungkook o kadar çabalarımıza rağmen hala yattığı banktan kalkmamıştı.
Gece saat 01.23 tü ama biz jungkook'u eve götürememiştik.

"Napıcaz Hannah?"

Yüzüme çaresizce bakan Jimin'e bende aynı çaresiz bakışları yolladım. Sonra da bankta kedi gibi uyuyan adama baktım. Bir problemi vardı ve eminim ki problem neyse çıkış yolunu sarhoş olmakta aramış. Onu iyi tanıyorum. Bir problemi olduğunu bana söylemese bile biliyordum.

"Ben hannahla gidiceeeem"

"Burdayım Jey key. Kalk gidelim"

"Böyle olmaz Hannah. Omuzuma almam lazım"

Kafamı sallayıp Jimini onayladım. Doğru söylüyordu. Başka türlü eve götürümezdik.

☆☆☆

"Artık gide bilirsin Jimin. Zaten evim çok yakın"

"Ama-"

"Gerçekten kendim hall ederim"

"Dikkatli ol tamam mı?"

"Peki. Olurum"

Jimini yolcu edip koltuktakı koca adama baktım. Eğer koltukta uyursa beli tutula bilirdi ve bu benim aklıma Jimin gittikten sonra geliyordu. Avucumu yine kafama vurdum. Onu burda bırakamazdım. Odasına götürmem gerekiyordu.

Koltuktakı bedenine yaklaşıp hafifce dürttüm. Uyanırsa belki kendisi gide bilirdi. Mırıltı seslerinden başka bir tık yoktu. Uyumaya devem ediyordu. Nefesimi dışarı verip kollarını omuzuma attım. Ona yaklaşan vücudum gerilirken yakınlaştıkca gelen kokusu beni daha da geriyordu.

"Hannah?"

"Evet?"

Kafasını bana taraf çevirdi ve gözlerini yüzümde gezdirdi. Daha sonra benim ona söylemem gerekirken onu bana söylediği sözle olduğum yerde kaldım.

"Çok güzel kokuyorsun"

Vote verirseniz çok sevinirim :)