Seviyom lan sizi Hyung line♡
"Hannah!"
"Hannah!"
"NEEEE!"
Rüyamdakı yeşillik ve çiçeklerden beni ayıran her kimse öldürücektim! Sabah sabah bu ne ya?
"Hannah saat 12! Uyan artık!"
"Anne?"
Tamam sözlerimi geri alıyorum çünki annemi özlemiştim.
Annemim sesiyle hemem yatağımdan kalktım. Takip ettiğim koku sonucu kendimi mutfakta buldum. Gülümseyen anneme doğru yürüdüm ve sıkıca sarıldım.
"Anne dönmüşsün?"
kıkırdaması kulaklarıma doldu.
"Gideyim mi?"
"Yo! hayır! asla!"
Bu kez ikimiz de gülmüştük.
"Abin nerde?"
Düşündüm.
Dün abim gelmişti. Sonra bara gittik sonra Jungkook yanıma geldi. Ben ona bağırdım...sonrası yok.
"Ah, abim Namjoon'la kalmış olmalı"
Dedim başımı ovuşturarak. Çok feci bir şekilde ağrıyordu.
"anne ben odamdayım" dedim mutfak kapısına yürüyerek.
"Ah, kızım az kalsın unutuyordum"
Kaşlarımı çattım.
"Jungkook...seni arayınca ulaşamamış. Sonra buraya geldi uyuduğunu söyledim. Endişelenmiş olmalı. Uyanınca onu aramanı söyledi"
Jungkook ismini duyar duymaz hemen odama koşmuştum.
İsmini duymak kalbimin yerinden çıkması demekti. Yastığımın altındakı telefonu elime aldım ve 39 mesaj ve 30 aramayı görmemle hem küçük bir şok, hem de küçük bir gülümseme oluştu suratımda.
Jungkook: Hannah?
İyi misin?
arıyorum açmıyorsun?
Kızım öldün mü kaldın mı?
Söyleee?
Hannah ?
Hannah!
HANNAH
HANNAAAHHHHH!!!
yoksa uyudun mu?
tch ya başına bir şey geldiyse?
Hannah?
Endişeleniyorum!
evinize geliyorum.
Ah uyumuşsun.
annen söyledi
Uyanınca beni ara
Mesajları beni gülümsetmişti. Onu daha fazla endişelendirmemek için hemen aradım.
"Hannah?"
İkinci çalışta duyulan sesi kalbimin normalden daha çok atmasına sebep oldu.
Kalbimin bu kadar hızlı atmasının sadece bir sebebi ola bilirdi.
Ondan hoşlanıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMOUR||JJK
FanfictionKoltuktakı bedenine yaklaşıp hafifce dürttüm. Uyanırsa belki kendisi gide bilirdi. Mırıltı seslerinden başka bir tık yoktu. Uyumaya devem ediyordu. Nefesimi dışarı verip kollarını omuzuma attım. Ona yaklaşan vücudum gerilirken yakınlaştıkca gelen ko...
