(အလွှာတွေခြားလဲချစ်နေမယ်) (အလႊာေတြျခားလဲခ်စ္ေနမယ္)

817 49 1
                                    

..........................အပိုင်း(၁၉)....................
Zawgyi......
"သမားတော်အခြေနေဘယ်လိုရှိလဲစိုးရိမ်ရလား?"

"သိပ်စိတ်မပူပါနဲ့မြင်းပေါ်ကကျတဲ့အရှိန်နဲ့နောက်ပြီး
အိပ်ရေးမဝတာရယ်ပင်ပန်းတဲ့ဒဏ်ကြောင့်ခဏသတိလစ်သွားတာပါ....ဆေးပေးခဲ့မှာမို့သူနိုးလာရင်သာ
တိုက်လိုက်ပါ"

"ကျေးဇူးပါ.... မုံယွီသမားတော်ကိုလိုက်ပို့ပေးလိုက်"

"ဟုတ်...သမားတော်ကြွပါ...."

စောယာ....ခုတင်ထက်တွင်မှေးစက်အနားယူနေတဲ့
ဖြူဖျော့ဖျော့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ကာဝမ်းနည်းတဲ့
စိတ်ကရင်ထဲမှာကြီးစိုးလာတယ်....မိမိကြောင့်ဟု
အပြစ်တင်မိတဲ့စိတ်အစဉ်ကဖျောက်ဖျက်လို့မရ...

သွေးအနည်းငယ်စွန်းပေနေတဲ့ပတ်တီးအဖြူစလေးရှိ
ရာသူ့ရဲ့ညာဘက်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာခပ်ဖွဖွလေး
နမ်းလိုက်တယ်....

"ဒီလောက်လှတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကခုတော့
ဒဏ်ရာဗလပွနဲ့ဖြစ်နေပါကောလား....အားစစ်မင်း
ဘာလိုဒီလောက်တောင်ခေါင်းမာရတာလဲ......."

လိုက်ကာနောက်ကွယ်ကနေနဲ့လှမ်းမြင်နေရတဲ့မုံယွီအဖို့ဤမြင်ကွင်းဟာသူ့အား'စွံအ'စေခဲ့သည်....

ဆက်ကြည့်နေမိရင်လဲကိုယ်ပဲနာကျင်ရမှာမို့မုံယွီထို
မြင်ကွင်းမှာကျောခိုင်းကာထွက်သွားလေသည်

အပြင်တွင်တော့စစ်သူကြီးယာယီတဲထဲကမျက်နှာ
မကောင်းစွာထွက်လာတဲ့တပ်မှူးကြီးမုံယွီအားဝိုင်းမေး
ကြလေသည်

"တပ်မှူးကြီးအစ်ကိုအားစစ်အခြေနေဘယ်လိုလဲ
သက်သာရဲ့လား..."

မုံယွီပြန်မဖြေမိ....

"ဟင်တပ်မှူးကြီးမျက်နှာလဲမကောင်းပါလား....
အားစစ်သူတစ်ခုခုဖြစ်လို့လား....ပြောပါဗျာကျွန်တော်
တို့စိတ်ပူလို့ပါ"

မုံယွီသူအားတတွတ်တွတ်လိုက်လံမေးနေသောလူ
အုပ်ကြီးအားစိတ်မရှည်လှ

"သူဘာမှမဖြစ်ဘူး...!"

"ဘာမှမဖြစ်ဘူးသာပြောတယ်တပ်မှူးမျက်နှာက"

"တိတ်ဇမ်း...!ကိုယ်အဆောင်ကိုယ်ပြန်ကြ..!"

"ဟုတ်"

(မျက်နှာဖုံးရှင်စောယာ) (မ်က္ႏွာဖုံးရွင္ေစာယာ)Where stories live. Discover now