bir şeyler,

altı.

bak biz bir zamanlar. bak biz bir sabah. bak biz bazen bazı zamanlar.. ya da şöyle; diyelim ki insan fıtratı gereği bencil bir varlık. ki öyle. kelimelerini de bu doğrultuda sıralarmış ve av da böyle böyle başlarmış. öyle dedi şair. demiş olmalı. şair demediyse de bir şiir elbet demiştir.neyse, dinle. diyorum ki; senin yanınında kendimi çok güzel hissediyorum. bak bu bir altılık. ateş. ben seninle uyurken, dört yaşımdayken kaybettiğim anne şefkatini geri bulduğuma emin olmuş ve buna çok sevinmiştim. bak bu standart. on beş artı bir. ateş çiçeğim. anlıyorsun sen beni. hep böyle böyle vurduk birbirimizi. kelimelerin delip geçiciliğinin altında çok ufalandık biz seninle. kalibreler diyorum. hep bu kalibreler kırdı kemiklerimizi. sonra sonra gökkuşakları soldu ve devamını biliyorsun. diyorum ki; biz seninle renklemizi kaybedeli çok oldu. karıştı bir şeyler birbirine ve bir şeyler hiç güzel olmadı. bir şeyler hiç güzel olmadı. bir şeyler hiç güzel olmadı ve av başladı sonra. bir yarış başladı. daha ne olduğunu anlayamadan biz hep en güzel pozlarımızı vermeye çalıştık. birer birer kıyasa düştük biz ve sonrasını biliyorsun. sonrasında dört yedi ve ikiden bahsetmeyeceğim bu yüzden çünkü onlar birbirlerini kırıp dökeli çok oldu. iki kalbin yapabileceklerinde de bahsetmeyeceğim çünkü. çünkü onlar da çarpışa çarpışa kırdı birbirini ve ben buna av diyorum çiçeğim. ikimiz de en kıymıklı kelimeleri seçtik ve batırdık birbirimize. sonra ne senin namluyu doğrultandan farkın kaldı, ne benim soluk soluğa kalmış ceylandan. diyorum ki; sonrasını biliyorsun. sonunu biliyorsun. sonları ve sonraları tam da bu yüzden bir çocuk parkında yetim bırakmak istemiştim. olmadı ve sonrası da hiç güzel olmadı. diyorum ki; biz fıtrata mağlup olduk. ve? bitti. bak bu tek kurşun. tüm silahların en büyük hayali. ya da şöyle diyelim; bitiş çizgisini kendi kararınla çekmek. ateş!