Seni Seninle Sevdim

Kavga.

Hava hiç olmadığı kadar sıcaktı. Yaz tatilinin ilk gününü dayımla ve sevgili arkadaşı, aynı zamanda sevgilim olacak Emre'yle buluşacaktım. Koluma taktığım saatimi kontrol ettim. 12'yi 10 geçiyordu. Benim onları bekletmem gereken yerde onlar beni bekletiyorlardı.

Derken kapıda önce dayım Serkan ve daha sonra da Emre göründü. Beni fark edip bana doğru gelmeye başlayınca ikisiyle de göz teması kurmamaya gayret ediyordum. Gözlerimi ellerime dikmiştim. Emre gelip yanağımdan öptü, dayım ise makas almakla yetindi.

''Nasılsın bakalım?'' dedi dayım.

"İyi.'' dedim kısaca. Emre tam yanıma oturmuştu dayım ise karşımıza.

Emre bana hayran hayran bakıyordu. Ben ise yüzüne bile bakmıyordum. Onu sevmiyordum ama ona sorarsan sevgiliydik. En kısa zamanda kurtulacaktım.

Emre'ye pas vermeyince o da hemen dayıma döndü. Onlar uzun bir sohbete dalarken ben etrafı izliyordum. O sırada kafeden içeri biri girdi. 'Yakışıklıymış' diye düşündüm. İşte tam düşündüğüm sırada çocuk bana döndü ve göz göze geldik. Gerçekten çok güzel gözleri vardı. Ama ömür boyu çocuğa bakıp taciz edemezdim.

Gözlerimi hızlıca çevirdim. Sonra Emre'nin gözleriyle dayıma o çocuğu işaret ettiğini gördüm. Dayım boynunu hafif çevirip baktı. Çenesi kasıldı. Ayağa kalktı. Ama Emre bileğinden yakaladığı gibi sertçe sandalyeye oturttu.

''Tamam abi sakin.'' dedi Emre göz ucuyla bana bakarak. Bu aynı zamanda 'Korkma Leyla ben yanındayım' demekti. Aman! Çok huzurluyum.

''Ne oluyor dayı?'' dedim çekingen bir şekilde.

''Hiçbir şey önüne dön!'' dedi. Sinirliydi. Takmadım o hep böyleydi. Ama her şeye rağmen çok seviyordum dayımı. Aramızda 3 yaş vardı sadece. O 19 ben ise 16.

Göz ucuyla çocuğa baktığımda bizim masaya bakıp sırıttığını gördüm. Yanında bir kişi daha vardı. Gözleri tekrar beni buldu. Hemen çevirdim bakışlarımı.

Hemen sonra garson geldi. Ortam az da olsa yumuşamıştı. Tam o sırada yan masadan kahkaha sesi geldi. Bize bakıp kahkaha atıyorlardı.

Dayım sandalyeleri devire devire yan masaya ilerledi. Bu sefer Emre durduramamıştı onu.

Ne olduğunu anlamadan yumruklaşmaya başladılar. Etraftakiler kısa süre içinde ayırdılar ama dördününde yüzü kan revan içindeydi.

Neydi bunların birbirleriyle alıp veremedikleri ?