Sen gittiğinde kış geldi dünyama,
Ben yandım, herkes üşürken dışarıda,
Kar yağdı yokluğunun üzerine,
Kar örttü üstümü kefen niyetine.
Günlerce bekledim geri gelmeni,
Rabbimden diledim benim gibi sevmeni,
Bir daha doğmadı güneş benim yurduma,
Kış ayazında yandım sen olmayınca.
Ne sen geldin ne de yaz mevsimi,
Senden sonra unuttum içten gülmeyi,
Karlar erimedi hala üstümde kefen gibi,
Kalmadı ki bende yaşama isteği.
Kış gitmek için bekliyor bana dönmeni,
Anladım sen çoktan unuttun beni,
Ne ben yaşıyorum ne de sen baharı,
Bensiz başardın mı mutlu olmayı?
Sen gidince kış gelmişti dünyama,
Biliyorum gelmeyeceksin sen bana,
Yüreğim yanıyor kış ayazında,
Yine de ah etmem mutluluk dilerim sana.
