Adam,
Tuttun ellerimden,
Çıkardın göklere,
Düşmekten korkan ben,
Güven buldum yüreğinde.
Düşünmedim,
Bırakırken kendimi,
Kör kuyuların içine,
Güvendim,
Bir adamın tertemiz yüreğine.
Attım kendimi,
Bir ateşin içine,
Bir adam vardı,
Çeker beni kendine.
Adam,
Karanlıktan çektin aydınlığa,
Derman oldun umutsuzluğuma,
Öyle bir güven verdin ki!
Korkmadan atlarım,
Seninle ölüm kuyularına.
Adam,
Öyle bir güldün ki!
Yüreğim aktı sana,
Unuttum tüm korkuları,
Meydan okudum dünyaya,
Ben olmayı gösterdin,
Önce kendine güven dedin.
Adam,
Seninle öğrendim kendim olmayı,
Öğrendim yalnızlıktan korkmamayı,
Sildin ağladığımda gözyaşımı,
Sana yaptım sevgiden en güzel sarayı,
Tut ellerimden, olayın gönlünün sultanı.
