Accidentally The Highschool girl Pregnant by The Professor

CHAPTER 14

Junaidel POV

Matapos akong hinatid ni Styx ay gusto ko sana siyang papasukin sa bahay,  kaya lang parang nagmamadali itong umalis dahil hindi man lang nagpaalam sakin...
Medyo may pagtatampo akong naramdaman sa kanya.. Dahil bakit ganun nalang ang kanyang inasta.

Bagsak ang balikat akong pumasok sa loob at nadatnan konaman si inay na nanonuod ng TV ng makita niya ako ay mabilis itong lumapit sakin sabay hinalikan ang pisnge ko... Dahilan para mangunot ang noo ko

"Wala kabang naalala anak? "

Nakangiti nitong sabi na mas lalong ikana taka ko

"Ang alin po? "

Pagtataka kung tanong agad naman sumimangot ag mukha nito pero kalaumay sumilay din ang masiglang ngiti nito

"Ano kaba Junaidel!  Ang bata mopa makakalimutin kana! Birthday mo anak birthday  mo! "

Maluha luha nitong saad,
Alam ko namang kaarawan ko bukas.  Dahil hinding Hindi ko malilimutan ang lahat ng yun..

Napansin naman ni inay na hindi ako masaya,  kaya mabilis akong nagpangggap na gulat na gulat.

"T-talaga po? Ahh Oo nga pala Birthday  ko bukas hehe"

Sabay peki akong ngumiti
Napabuntong hininga naman ito sabay sakop sa dalawang pisnge ko gamit ang dalawang palad niya

"Junaidel anak,  kung tungkol yan sa  iniisip mo... Kalimutan mona matagal na panahon na yun,  kailangan rin dapat nating tanggapin na wala na sila... "

Nakangiti nitong sabi
Hindi ko maiwasang mapalinggidan ng luha,  kaya bago pa niya makitang magsibagsakan ang mga luha ko ay mabilis ko siyang hinagkan,. Mukang nagulat pa ito dahil sa kanyang Pag igking pero kalaumay agad din bumawi sa pagkakayakap sabay haplos sa likod ko.

Umalis naman ako sa pagkakayakap  at saka tiningnan siya habang Nakangiti

"Salamat ma"

"Para sayo anak"

Nakangiti nitong sagot...

"Oh nga pala papuntahin mo yung kaibigan mo dito bukas  yung si Joyce bayun?  Ah Oo Tama siya nga"

Dugtong nito na ikinatango ko lamang...

"Yes ma para sayo gagawin ko"

Madamdamin kung sagot
Malumay naman itong ngumiti saka dahan dahang ibinababa ang tingin sa tiyan ko na ngayon may kunting umbok na

"Kamusta siya?"

Tanong nito sabay haplos sa tiyan ko

"OK  lang naman siya ma... Pang isang buwan na niya bukas"

Masayang wika ko, binawian lang ako nito ng malapad na ngiti bago inalayang pumunta sa hapagkainan.

Nasa kalagitnaan kaming kumain ng basagin ni mama ang katahimikan

"Nga pala anak,  nahanap mona ba? "

Tanong nito dahilan para mahinto sa ere ang kutsara na may punong pagkain ang laman,  kaya dahan dahan ko itong binaba saka napabuntong hinga

"Hindi pa ma ehh,  parang ayaw magp-pakita..? "

Mapait kung pahayag sa kanya
Kinuha naman niya ang kamay ko mula sa nakapatong sa lamesa at pinisil ito.

"Anak Junaidel,  wag munang pilitin ang taong ayaw magpahanap sayo,.. Dahil sa huli... Ikaw lang ang mapapagod at masasaktan. "

May pinaghugotan nitong saad sabay pakawala sa kamay ko at pinagpatuloy ang pagkaiN