Ep (3)

16.2K 1.5K 38
                                    

#Zawgyi#

"ေဟ့...ခင္ဗ်ားအခန္းထဲမွာ႐ွိတာသိတယ္ေနာ္..
ေ႐ွာင္းက်န္႔..ခုခ်က္ခ်င္းတံခါးဖြင့္ေပးစမ္း..."

မေန႔က..ပညာျပတာ..မ်ားသြားတာထင္ပါရဲ႕..။
ဟန္းမက္စ္နဲ႔..ေလသာ..အက်ီဝတ္ထားတယ့္ကိုယ္ကေတာ့..ဘာ့မွမျဖစ္တာမဆန္းေပမယ့္သူကေတာ့အက်ီပါးေလးနဲ႔.ေဘာင္းဘီပြႀကီးသာဝတ္ထားသည္ေလ...၊ ၿပီးေတာ့..ဟက္မက္စ္..လဲမပါေတာ့..ခုခ်ိန္ဆို..နားေတြအူေနမွာပဲ

ေရာက္ေရာက္ခ်င္အခန္းထဲေအာင္းေနကာ..ဒီ
ေန႔ထိထြက္မလာ..၊ မိေထြးေတာ္ႀကီးက..ထံုးစံ
အတိုင္းက်ေနာ့္..ပါးပါး..အနားကပ္ေနတာေပါ့၊

"ေ႐ွာင္းက်န္႔..ထြက္လာခ့ဲေနာ္..."

ထိုအခါမွအထဲက..အသံအက္အက္ေလးကတုန္
ယင္စြာျဖင့္...

"Lock...မခ်ထားဘူး..."

မဆိုင္းမတြပင္..တံခါးဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့..ကုတင္
ေပၚမွာ..လူသားပိုးတံုးလံုးေလးက..တစ္ဖက္သို္႔
လွည့္ေနသည္..။ မိမိမ်က္ႏွာကိုမျမင္ခ်င္ဘူး
ဆိုတယ့္သေဘာ..၊ ဒါမ်ိဳးေတာ့..ရီေပၚ..ကိုလာ
မလုပ္နဲ႔..မရဘူး..၊

"ဒီဖက္လွည့္စမ္း..ေ႐ွာင္းက်န္႔.."

အေျပာနဲ႔အတူ..လူကိုဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့..မ်က္ရည္မ်ားစီးက်ေနကာ..ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္..။မ်က္လံုးေတြက
ေတာ့..မွိတ္ထားဆဲပင္..။

"ခင္ဗ်ား..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."

"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီေန႔ေတာ့ဆိုင္ကယ္မစီး
ပါရေစနဲ႔..၊ ငါေနမေကာင္းဘူး..ရီေပၚ..ေတာ္ရံု
ပဲ..ႏွိပ္စက္စမ္းပါ.."

ရီေပၚသူ့..နဖူးကိုအသာစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..
အပူခ်ိန္က..ေတာ္ေတာ္ကိုျပင္းထန္ေနတာမို႔...

"ခင္ဗ်ား..ကိုယ္ေတြပူေနတာပဲ...
ဘာလို႔မေျပာတာလဲ...၊
ေသရင္လဲ..တစ္ခါတည္းေသေအာင္လုပ္..၊
ဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ျဖစ္ေနရင္..ေဆးကုရခက္တယ္.."

တကယ္ေတာ့..ေ႐ွာင္းက်န္႔ခုလိုျဖစ္ရတာ...ရိေပၚ့အျပစ္မကင္း..၊ စိတ္ပူေသာ္လည္း..ပါးစပ္က
ေတာ့အကန္ေတြခ်ည္းထြက္လာေတာ့သည္..။

"My Heartbeat "{[[COMPLETED]]}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon