Ep(13)

12.5K 1K 63
                                    

#Unicode#
.
.
"တံခါးဖွင့်ပေးနော်...
ရှောင်းကျန့်..ကြားလား..
ဟာ...ကောင်းကောင်းပြောနေတယ်နော်"

အခန်းထဲမှ..ရှောင်းကျန့်အသံကလဲ.နည်း
နည်းမှလျော့မည့်ပုံမပေါ်...။

"ကေျာင်းပိတ်ရက်မှာတော့..ငါအေးဆေး
နေပါရစေကွာ..၊မနှောင့်ယှက်လို့ရမလား"

"အား..မရဘူး..ခုဖွင့်ပေးနော်.."

တံခါးခေါက်သံ..တစ်ဒုန်းဒုန်းကစည်းဝါးမ
ကိုက်စွာဖြင့်ထွက်လာကာ...ဝမ်ရီပေါ်တစ်
ယောက်အခန်းအပြင်မှာ..ဆွေ့ဆွေ့ခုန်နေ
တော့သည်..။

"Ok..လေ
ဒါဆိုအခန်းသော့သွားရှာလိုက်အုံးမယ်..၊
အဲ့အချိန်ရောက်မှ..တောင်းပန်ရင်တော့
နောက်ကျသွားပြီနော်...."

သူ့ခြိမ်းခြောက်သံအဆုံးမှာ..အခန်းထဲမှ..
ဘာတုန့်ပြန်သံမှမကြားရတော့..။
သို့သော်လည်း မကြာခင်မှာပင်..အခန်းတံ
ခါးက..ကျွီခနဲပွင့်လာကာ..မြင်ချင်နေသောမျက်နှာလေးက...ဝင်းခနဲပေါ်လာတော့သည်...။

"ဘာပြောမို့လဲ..."

"ဖယ်ပေး..အခန်းထဲဝင်မလို့.."

"မဖယ်ဘူး..."

"ဟွန်း...မဖယ်လဲ..
ဝင်လို့ရအောင်ဝင်မှာပဲ..
ဝမ်ရီပေါ်ကိုတားလို့မရဘူး.."

ပြီးတော့..ယုန်ကလေးအားအတင်းပင်တွန်း
ဖယ်ကာ..အခန်းထဲသို့တိုးဝင်လာလိုက်သည်..။

ကုတင်စွန်းတွင်အသာထိုင်လိုက်ပြီး...

"အမေွှးကျွတ်နေတယ့်..
ခွေးရုပ်ဆိုး..."

"ဘာ..."

"ဟွန်း..လူရောခွေးရော..
ကြောင်တောင်တောင်နဲ့...
ဆယ်ပြားလိုနေတာ..."

"ဘာပြောတယ်..."

ငါ့အခန်းထဲလဲ..အတင်းဝင်လာသေးတယ်။
ငါ့ကိုလဲစော်ကားမော်ကားနဲ့..၊ငါကဆယ်ပြားလိုနေရင်..ခပ်ဝေးဝေးနေလေ...၊ငါ့
Snowလေးကို..ရုပ်ဆိုးသွားအောင်ဘယ်
ဂြိုဟ်ကောင်လုပ်လိုက်တာလဲ..ပြော..။
ထိုစကားများကိုတော့..စိတ်ထဲမှသာပြော
လိုက်မိသည်..။

တစ်ကယ်ဆိုဒီလိုကောင်မျိုးနဲ့စကားပင်..
မပြောချင်တာမို့..လိုရင်းတိုရှင်း..ခပ်ပြတ်ပြတ်အသံနှင့်..

"My Heartbeat "{[[COMPLETED]]}Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz