Bahçeye çıkan kapıyı açar açmaz . Karşımda 4 zombi bir sofraya oturur gibi oturmuş sevdiğim kızı yiyordu. O canavarların 9. Sınıf olması bana daha da acı veriyordu.Benim senelerdir uğraşıp yiyemediğim kızı onlar bir nevi yiyordu. Çok iştahla yediklerinen bizi fark etmediler herhalde. Hemen okulun demir kapısını kapatıp daha fazla zombi girmesini engelledik fakat bir sorun vardı. Disaridakiler kadar iceridekiler de tehlikeliydi.Okulda 700 kişi oldugunu göz önünde bulundurursak karşımızda tam bir zombi ordusu olacaktı. Kapıyı. Açmalı mıydık acaba diye düşündüm bir an ama vazgeçtim. Şuanlık fazla zombi gorememiştik. Hemen bahçenin en sakin en uç köşesine gittik ve etrafı kolaçan ettik. Dışarısı tam bir cehennemdi. Ama hepimizin ailesi yakınları sevdikleri dışarıda tehlikedeydi.Burda zombi ordusu arkadaşlarımızla daha fazla kalamazdık. Ayrılmaya karar verdik. Herkes ailesinin peşine düşecekti. Ben ve Yalçın aynı yöne gidecektik. Diğerleri ile vedalaştık.Her zaman okuldan kaçtığımız demirlerden tırmanıp yola koyulduk.Daha ilk sokakta 6 zombi saydık. Kendimizi bir şekilde korumamız gerekirdi. Silaha veya kesici birşeylere ihtiyacımız vardı. Tam o sırada Yalçın okulun yanındaki inşaatta duran demirleri fark etti. Kısa kesilmiş demirler tam bir zombi sikertendi.
UCUNCU BOLUM ICIN VOTE VE YORUM BEKLIYORUM...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İstila
Science Fictionilk kitabım umarim beğenirsiniz. oy ve yorumlarinizi bekliyorum Sanki zorla okutuyoruz aq bi hikaye yazalim dedik sacma sapan yorum yapan ve hayatinda zombi hikayesi okumamis zombili dizi film vb. seyler izlememis veletlerden biktim. adam gibi elest...
