Leukemia

Chapter 1

"Peng wag kang susuko ha dadalhin ko bukas ang mga blood donor para masalinan ka na ng  dugo"
Mangiyak ngiyak nitong saad

"Ate pagod na ako..."

Yan nalang ang salitang paulit ulit na aking nababanggit which is talagang hirap na hirap na ako
Seeing my family and relatives na pagod na pagod na din at alalang alala kung nakakalabas pa ba ako sa hospital na to
I can't take it anymore
Sa dinami daming tao na masasama diyan ako pa!
Bakit ako pa ...may pangarap ako sa buhay gusto kong makapagtapos bakit ako pa

Paulit ulit kong tinatanong sa kanya kung bakit ako ,bakit ako ang binigyan ng sakit na ganito ,bakit hindi yang mga taong masasama yung walang ginawa kundi ang manghusga at pumatay

Kaya tanong ko sa sarili ko at sa kanya Bakit ako???
May nagawa ba akong masama kung bakit ganto yung kalagayan ko
Andaming tanong sa isip ko na bakit ako ang naghihirap

Hirap na hirap na ako ayokong nakikita nila akong mahina
Nakikitang nakahiga lang sa isang malambot na kama na may nakalagay na dextrose sa aking mga kamay

Pagod na ako ....

Lagi nalang na nakikita ko sa mga katawan ko
Seeing my face full of pain
Which is hindi ko pinapakita kasi gusto ko maging matatag ako
Hindi ako magpapatalo sa Cancer na to
Sakit lang to at Tao ako kaya hanggat kaya ko lalaban ako hanggang sa huling hininga ko

Puno ng pasa ang katawan ko ,paulit ulit na nilalagnat ,dumudugo ang ilong ,pagbagsak ng timbang ,pagsusuka
Yan ang madalas kong nararanasan bago ako nakapunta dito sa Hospital na to

"Peng Laban lang wag susuko Ate is here for you "
Hinawakan niya ang mga pisngi ko
Kitang kita ko sa nga mata nito na puno ng pagaalala

"Ate pagod na ako..."

"No peng I know you are a brave person you are strong right?pangarap mong Maging sundalo diba ?para mailigtas mo kami sa kapahamakan..diba magtatapos ka ...diba gagaling ka....."
Sunod sunod ang mga luhang pinakalwan ng mga mata nito

"Ate Pagod na ako..."
Yun nalang ulit ang nasa sambit ko sa kanya

"Peng.....Pleaseeeee surviveee kailangan mong gumaling hindi lang para kay ate ha...para sa lahat ng nagmamahal sayo ...you need to survive peng..."

"I know ate ....pero alam mo namang dadating ang araw na pang habang buhay na ang pagtulog ko..."

"Peng shhh don't say that gagaling ka peng I know "

"Ate  2 years ang gamutan para sa Chemotherapy at hindi pa alam kung magsusurvive na ba talaga ako kasi alam mo ate Stage 4 na ang Cancer ko sa Dugo kaya himala nalang kung gagaling pa ako..."

"Penggg please.... "

"I'll try ate..."

Sa pagtagal ng panahon at sa paglipas nito nararamdaman kong malapit na ang pagtatapos ng Pain ko
Lahat ng sakit na nadadama ko mawawala na

No more  pain,No more Toxic People ,No more Suffer ...

In Heaven ...

Author's Note:

Thank you for reading sana hindi kayo magsawang tapusin ang story na to god bless♥