Leukemia

Chapter 4

Halos 1 week na akong nilalagnat
Madalas na din ang pagdudgo ng ilong ko
Kadalasan pag hindi nagdudugo ang ilong ko napapaltan naman ito ng ibat ibang klaseng pananakit sa aking katawan
Madalas na din akong nagkakaroon ng mga pasa sa aking katawan
Kaya naman napagdesisyonan nina ate na magpacheck up ako

"Peng?nakabihis ka na ba?"

"Oo ate saglit lang masakit lang ang katawan ko"

"Sige..."

Pagkatapos kong magbihis ay inalalayan ako ni ate papuntang kotse
Si kuya Ang nag drive

Bumyahe kami halos 1hr and 30 minutes gusto kasi ni ate na ipacheck up ako sa kaibigan niyang doctor

Nang makarating na kami
Andaming kinuhang test sakin
Kinuhanan niya ng test ang ihi ko at ang Dugo ko
Nasabi ko din dito na nahihirapan akong huminga

After an hour bumalik na ang doctor na kaibigan ni ate

"Sis...Anong result?"
Tanong ni ate

"Sis wag ka sanang magugulat pero he have an Acute Myeloid Leukemia ...."

Halos bumagsak ang buong pagkatao ko tumulo ang luha ko sa kaliwang mata ko

What?Stage 4 blood cancer !!

"Wait lang doc?baka na-naman Mali ka??baka naman may nahalong kung ano Sa test ng kapatid ko or Ewan ko ba?!"

Halos galit na mangiyak ngiyak ang pinakita ni ate

Nakita kong tumulo ang mga luha ni kuya agad akong hinawakan nito sa palad

"Peng..."

"Kuya...No wala akong Leukemia mag pa second opinion tayo ..."

Malakas na saad ko

"Wag kayong magalala may possibility na gumaling ang sakit mo kung maaagapan ito Agad malaki ang chance na gumaling ka ..."

"No ..no... I don't have a Leukemia!!you must be wrong!!!!!"

Halos sunod sunod ang pagpatak ng mga luha ko ..

Niyakap ako ng mahigpit nina kuya at ate

Bakit ako pa...bakit ako yung may sakit ng ganito..I've been a good son and a good person to all but this ...
All of this!!!...

Kinabukasan....

Pumunta agad kami sa isang doctor  para magpa second opinion

But sa lahat ng test Positive Leukemia nga ang sakit ko
Pero Hindi ako nawalan ng pagasa nagpa third opinion ako
Hanggang sa ibat ibang hospital na ang napuntahan namin

Bumaba ang timbang ko
Kapansin pansin yon sa katawan ko na sobrang laking nabawas sa aking katawan

Makalipas ang 1 buwan ay na Confine na ako sa Hospital

Magiisang araw na ako dito nakahiga at walang ginagawa
Ang tanging libangan ko nalang ang pag guhit

Unti unti nading nanlalagas ang buhok ko
Konting higit ko dito nanlalagas na agad ito

Nakita kong tinawagan ni ate si mama at papa

"Hello ma?"

[Oh?kamusta si peng?is-is there anything he need?may pagasa pa ba dawna magamot siya if possible??!! Anong nagyari???naconfine na ba siya or else !!]

"Ma nandito na kami sa hospital nakaconfine na siya dito and next week kailangan siyang I chemotherapy kailangan din natin ng mga blood donor "

[O my gosh!sige hahanap ako dito na willing mag pa blood donor pupunta ako diyan bukas....]

"Sige po ma"

"Peng..pupunta daw si mama bukas Laban Lang peng ha.."

"Ate.. si Papa?"

"Busy siguro si Papa peng Hindi niya sinasagot mga tawag ko "

Hinawakan ni ate Ang mga kamay ko at hinahalikan to
Agad namang sunod sunod Ang luhang pumatak sa mga mata nito

"Peng mngako ka Kay ate ha... Magpapagaling ka..."

"Kakayanin ate..."

"Mangako ka peng!!"

"Pagod na ako ate..."

"Please Peng .."

Author's Note:

Sorry sa matagal na update nagkalagnat Lang thank you sa pagbabasa...