Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❖❖❖
"Lisa biraz daha yukarıya.Haa işte tam orası.Biraz daha bastır." dedim gözlerim kapalı bir şekilde.
8 saatlik bir dans pratiğinden çıkmıştık ve şuan her yerim acıdan sızlıyordu.Comebacke az kaldığı için ve yeni kareografi biraz zorlayıcı olduğu için bu kadar çok çalışmıştık.Her ne kadar grubun lead dansçısı olsam da bende dans konusunda çok fazla zorlanıyordum.
Yıllar boyunca vücudumu dans sırasında nasıl hareket ettirmem gerektiği hakkında yüzlerce derse girmiştim.Faydası olmadı desem yalan söylemiş olurdum.
Ama yinede dans konusunda kendimi yetersiz görüyordum.Bu yüzden böyle saatlerce dans ediyordum.
Aynı şey benimle saatlerdir fazla dans eden Lisa için de geçerliydi.O grubun ana dansçsı ve kareografiyi en hızlı öğrenen kişi olmasına rağmen aynı benim gibi artı saat çalışıyordu.Jennie ve Jisoo bize göre biraz daha rahatlardı.Ama biz yabancı olmanın zorluğuyla da biraz daha çalışıyorduk.Çünkü biliyorduk ki bu sektör yabancıları o kadar çok kabul etmiyor,benimsemiyordu.
Bu yüzden yapabildiğimizin en iyisini yapmalıydık.
Bunların üstüne birde 24 ülkeyi kapsayan bir dünya turumuz vardı.Kısacası çalışmak ve kendimizi geliştirmek için çok kısıtlı zamanımız vardı.Bu da bizim kendimizi normalden daha fazla zorlamamızı gerektiriyordu.
Başarıya giden yolda emin adımlarla,korkusuzca ilerlemek için bunlar gerekliydi.Bunları eksiksiz ve kusursuz yapmalıydık.Yoksa 15 yaşından beri verdiğim bütün emekler tuzla buz olurdu.
Ve bunu da ne kendim için nede kızlar için istemiyordum. Hepimiz yıllardır buna çok önem vermiştik.Her ne kadar dışarıdan şarkıcılık kolay bir şey gibi görünse de öyle değildi.Aksine bu sektördeki hırs her gün önümüze daha büyük bir taş koyuyordu ve bu taşları kaldırmak git gide zorlaşıyordu.Ama bir kere bu yola başladıysak devam etmeliydim.Asla vazgeçemezdim.
Vazgeçemezdik...
Bana göre isteklerinden vazgeçenler umutlarını,hayallerini,inancını yitirmiş insanlardır.Başka insanların söylediği sözleri ve yaşadıklarını referans alarak hedeflerinden geri kalan kişilerdir.Bu insanlar olayların sadece dışına bakarak direk umutsuzluğa kapılırlar ve bu umutsuzluk onların hayallerinden daha ağır gelir.Eğer bende onlar gibi olsaydım elde ettiğim sonuç aynı onlar gibi başarısız olacaktım. Ama ben onlar gibi hayallerimden,umutlarımdan,inancımdan vazgeçersem yıkılırdım ve asla geri ayağa kalkamazdım.
Ben daha yolun başındayken hayatın tamamının seçimlerim olduğunu öğrenmiştim.Seçtiğimiz şeyi yaşar seçtiğimiz sonuçlara ulaşırdık.
Ne zaman başarıya giden yolda umutsuzluğa kapılıp doğru seçim yapamayacak gibi olsam anında o karardan vazgeçer,kendime en iyi yarar sağlayacak yola giderim.
