Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❖❖❖
İnsanın hayallerine yürümesine engel olacak bir çok şey vardır. Geçmişte küçüklüğüme vererek yok saydığım ancak her zaman orada olup,ayağıma çelme takan engelleri ayak altından kaldırmam lazımdı.
Çünkü biliyordum ki eğer o engelleri kaldırmayı başaramazsam onlar hiç çekinmeden,büyük bir zevkle benim ayağımı kaydırmaya devam edeceklerdi. Adı üstünde engel.Bize ne zaman rahat verdi ki...
Her zaman gittiğim yerde önümü kesen ,ilerlememe izin vermeyen bir şeydi bu engel. Aslında en büyük hatayı engel karşımıza ilk çıktığı zaman yapıyoruz.
Bazen bütün gücümüzü ve aklımız toplayıp büyük bir kuvvetle o engeli yok sayarız.Ama bazen de o engeli hiç bir şekilde aşamayız.
Aslında gücümüz yetmediğinden yada ağır olduğundan değil,özgüvenimiz ve cesaretimiz olmadığından o engeli kaldırmayız.
Çok zorda kaldığımda,ayakta durmaya bile mecalim kalmadığında,adım atmaya gücüm,yarınlara karşı en ufak bir beklentim bile olmadığında bir çok kez vazgeçmeyi düşünmüştüm.
Bu bütün hayatımdan vazgeçer ailemin yanına Avusturalya'ya gider baştan,yeni ve çok farklı bir hayat kurabilirdim.
Ama ben zor olanı seçmiştim.Hayallerimin peşinden gidip idol olmayı seçmiştim.
Bir bakıma her yaptığımı gizli saklı yapmaya,etrafta rahat rahat dolaşamamaya,her bakım korkarak yaşamaya kendimi hapsetmiştim.
Bunun farkına vardığımda çok geçti artık istesem bile o yoldan geri adım atamazdım.İşte bunları anladığım zaman büyük bir üzüntüye kapılmıştım.
Ama o sırada ben geçmişte neler başardığıma,yaşadığım en zor durumların üstesinden nasıl geldiğimi düşünmüştüm.
Gelecekte yaşmak istediğim güzel günlerin ve sahip olmak istediklerimin hayalini kurdum.Aslında mücadeleden vazgeçerek neleri bıraktığımı far ettim.
Ama sonra anladım ki aslında bırakmak bir çözüm değil çözümsüzlükmüş.
Çözüm ise devam etmek ve yarım bıraktığım işi tamamlamakmış...
Hayallerim ve geleceğim,pes ettiğim,bıraktığım yerde duruyor. Tek yapmam gereken bütün cesaretimi toplayıp onları kucaklamak ve geleceğe taşımaktı.
Ben o hayalleri kimsesiz bırakırsam emindim ki biri hiç zaman kaybetmeden benim hayallerimi bıraktığım yerden çalardı.
"Chae bebeğim yeter ama gerçekten.Bırak şu telefonu.Şirket açıklamayı bir kaç saate yayınlayacağını söyledi.Merak etme sen."
Lisa ile şirketten geldikten sonra hızlıca duş alıp direkmen telefonumu elime alıp sosyal medyayı takip etmeye başlamıştım.
Bu fotoğraf aynı bana olduğu gibi bütün herkese de büyük bir şok olmuştu.
