çok beklersin

62 17 4
                                    

Sonra dinlemediler, onlara kızdın, yalnız kaldın. Durmadın. En yakınını, en uzağını, en tehlikeli bulduğunu seçtin. Umutlandın, umutsuzluğa kapıldın. "Beni yalnız bırakır mısınız" da dedin, "Müsaitseniz arayabilir miyim" de. Geçti sandın, geçmedi. Ağlamadığını sandın ama gözlerin doldu. Özlemediğini sandın ama içinde acıyan bir şeyler vardı. Anlamlandıramadın. Anlamlandırdın ama konduramadın. Kondurdun ama yakıştıramadın kendine. "Unuttum" dedin, yalanladın. "Unuttum" deyince hatırladın. Hatırladıkça kanattın kendini. Anılara sığındın. Milyonlarca kez hatırladın. Çok ağladın. Anıları sevdin, anıları kokladın, onları öptün. Kokuları unuttun, sesleri unuttun, fotoğraflardan yoruldun. Çok dinledin, dinlediklerine ağladın, ağladıklarına kızdın. Kızınca bağırdın. Bağırırken sesini beğenmediğinden midir nedir, konuşmak istemedin sonra. Baktın, umutlandın. Öğrendin, gördün, kaçırdın, kaçındın. Tekrar kanmadın, tekrardan kanamadın.

Hâlâ dirisin. Dinlemedin, okumadın, fotoğrafları sevmedin. Anıları unuttun. Anıları unutunca korktun. Hatırlayamadığın şeyleri özledin. Kokuları, sesleri, mimikleri, jestleri... Ellerini unuttun. Kirpiğini ve göz kapaklarını akıttın önce. Saçları silindi, sözleri gitti, elleri yok. Soyutlandın. Soyutlattın kendini. Geçti mi? Geçmedi. "Geçer" dediler, onlarınki geçmiş. Hepsi geçer, tarihleri unuttun, saatlerden bi' habersin. Şarkıların yok oldu. Omuzlar yok. O yoktu. Varmış gibi yaptı. Sonra şarkılar geri geldi. Sözleri hiç yoktu. Müziğe küstün, edebiyata küstün, çok ayıp ettin.
Birisi gelsin de sana sevdirsin diye bekliyorsun.
Çok beklersin..

Yarınlar Güzel Olacak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin