O Hisler artık benimdi. Çünkü bence bir his olması için sadece varlığa gerek yok.
ALBİ;
Varlığını hissedebiliyorum küçük balerin. Aslında sen bir kuğu değilsin. Bir tüysün benim için. Fakat kuğunun görevi tüyü korumak.
Bir balerin vardı zamanında. 30 yaşındayken bir çocuk sahibi oldu. Doğumu ise pelerinler arasında olmuştu. Pelerin ardından bir melek ortaya çıktı. Ve meleğin yüzü aydınlandı. Artık sadece o melek vardı balerin için. O meleğin dünyaya bakış açısı çok farklı ve aynı zamanda yüzünde bir beyazlık vardı bu beyazlığın yerini bazen al yanakları kapatıyordu. Al yanaklarının etrafında o kadar güzel bir kırmızılık yatıyordu ki tıpkı bir pamuk prenses gibiydi.
Fakat albinin eşi bir balet değildi. Bir profesördü. Bu profesör albi ye çok yardım etmişti. İkisi de aynı yaştaydı ve birbirlerine aşık oldular. Sonra bir tane çocukları oldu. Çocuklarının ismi lisa idi. Profesör öldükten sonra balerin olan albi sakat kalmıştı. Ayağı kesilen albinin çocuğa bakabilecek durumu yoktu ve lisa'yı bir yetimhaneye bırakmaya karar verdi. Lisa 4 yaşında olmasına rağmen herşeyi farkındaydı.
'' LİSA''
''Beni ne olur bırakmayın'' dermişçesine baktı annesine.
Albi adeta beyninden vurulmuşa döndü. Lisa'nın hayalini kurarak yaşamaya başladı.
Albiye yıllar sonra bir mektup almıştır mektubu yetimhaneden gelmiştir.
Lisa öldürülerek yaşama gözlerini yummuştur.
Bunu duyan albi adeta göz yaşlarına boğulmuştu. Onu yetimhaneye bıraktığı gün sadece onu içten içe korumak istedi. Fakat onu ölüme terketmişti.
Cenaze'nin ardından sadece en son albi kaldı. Babasının yanındaydı artık lisa. Lisa'nın mektubu albinin elinde kalmıştı ve onun için bir kuğu çizmişti. Kuğunun ardından bakan lisa keşke beni hiç bırakmasaydın dedi.
