Öfkeyle doğrulmaya çalıştım. Fakat enerjim yoktu.
"Seni kızdırmak için gelmedim."
"Git Baekhyun. Chanyeol hala sana ait. Beni rahat bırakabilirsin."
"Değil Sehun. Bir insanın bedenine dokunmakla kalbine dokunmak aynı şey değil."
"Git dedim."
"Beni dinleyeceksin. Çünkü seninle son kez konuşuyorum."
"Öyle mi? Buna sevindim."
"Ben ona dokundum, ama kalbine dokunamadım. Başlarda hissetmiyordum. Şimdi hissediyorum ve onu sevdiğim için gerçekleri daha net görüyorum."
"Seni unutamadığını mı?"
"Hayır, sana nasıl aşık olduğunu..."
"Bunu neden yapıyorsun?"
"Ben gidiyorum Sehun. Onu sevdiğim için değil. Öfkeme yenilip seni üzdüğüm için. Bunu tekrar yapmayacağımı ben bile bilmiyorum."
"Nereye?"
"Onlar gibi... EXO'yu bırakıyorum."
"Saçmalıyorsun. Onu bırakamazsın."
"Onunla ilgisi yok dedim."
"Birinin gitmesi gerektiğini mi düşünüyorsun? Öyleyse bu benim."
"Asıl saçmalayan sensin."
"O hala sana ait. Biri gidecekse bunu ben yaparım. Bu grubun senin sesine ihtiyacı var. Senin yerin dolmaz, ama benim yerime dans edebilirsiniz. Şimdi odadan çık."
"Bu olmayacak. Onu mutsuz edemem. Seni gönderemem."
"Sen karışma. Zaten burada kalmak istemiyorum. Bu işkenceye daha fazla katlanmak istemiyorum."
O odadan çıktığında gözlerimi kapattım. Uyandığımda içerden büyük gürültüler geliyordu. Ne olduğunu anlamak için doğrulduğumda Joon'u fark ettim.
"Uyanmanı bekliyordum."
"Ne oluyor?"
"Baekhyun gitmeye karar vermiş."
"Ona benim gideceğimi söylemiştim."
"İkiniz de kalmalısınız. Bir yıkım daha yaşayamayız Sehun. Biz aileyiz."
"O ikisiyle aile olamam."
Beklemediğim bir şeyle beni şaşırttı.
"Ben ona aşığım Sehun."
"Ne?"
"Evet. Başından beri aşığım ve senin gibi sadece uzaktan izledim."
"Baekhyun'dan bahsettiğimize emin misin?"
"Evet."
"Birinin ona aşık olduğunu söylemiştin. O sen miydin?"
"Bizi mi dinledin?"
"Evet."
"Onu kazanmak istiyorum. Bir gün beni sevebileceğine inanıyorum. Lütfen bir şey yap."
"Ne?"
"Onu durdur Sehun. Sadece sen ikna edebilirsin."
"Ben gideceğim. Bu yüzden endişelenme."
"Neden kimse beni sevmiyor? Neden ben bu grup için varımı yoğumu ortaya koyarken, herkes ilk fırsatta kaçıyor?! Cidden!"
"Sakin ol. Tamam, konuşacağım."
"Kimse gitmeyecek. Söz ver."
"Bunu sonra konuşuruz."
O gece Kyungsoo'nun odasında kaldım. Baekhyun'un yatağında... Ona da odama gitme fırsatı verdim. Ona ait olanı geri alabilirdi.
Sabah uyandığımda Baek salondaydı. Chanyeol onu odaya almamış mıydı? Yoksa kendisi mi gitmemişti?
Bizim hala aynı yerde yaşıyor olmamızı tuhaf karşılayanlar olduğunu biliyorum. Fakat biz bir aileydik. Her ne olursa olsun kendi evlerimizi alıp dağılmak istemiyorduk. Öyle olursa birbirimizi sadece iş için görecektik. Bu bağların kopması anlamına geliyordu. Gerçi ben tamamını koparmak üzereydim ya neyse...
"DUR!!!"
Baekhyun bağırarak uyandığında ne yapacağımı bilemedim.. Nefes nefese, korku içinde etrafa bakıyordu. Mutfaktaki şişe sulardan birini alıp ona görürdüm. Sonra mutfağa gidip kendim için birkaç atıştırmalık aldım. Odaya dönecekken Baekhyun önüme çıktı.
"Teşekkür ederim."
"Çekil."
"Odanıza gitmedim Sehun."
"Plaket mi bekliyorsun? "
"Biraz dışarı çıkalım mı?"
"Beni delirteceksin. Dayanamayıp seni döveceğim ve herkes benden nefret edecek. Güzel plan."
"Plan falan yok. Şirkete gidelim pratik odalarından birinde konuşuruz."
"Tamam, benim de seninle konuşmam gerekiyordu."
Paketleri bırakıp kapıya yöneldiğimde durdurdu.
"Böyle mi geleceksin?"
"Ne istiyorsun hala?!"
"Üzerini değiştir."
"O odaya giremem."
Beni arkamdan iterek zorla odaya soktu ve kapıyı kapattı. Chanyeol mışıl mışıl uyuyordu.
Bunu fırsat bilip sessizce üzerimi değiştirdim. Şapkayı takmaya hazırlanırken Chanyeol kollarını belime sımsıkı sardı.
"Çok özledim."
Ensemden, omzumdan, boynumdan, yanağımdan ve saçlarımdan durmadan öpüyordu.
"B-bırak."
"Bırakamam Sehun."
"Benimle unutamayacağın şeyler yaşamadın. Zor olmasa gerek."
Kollarından kurtulup odadan çıktım. Yaşlarımı çoktan serbest bırakmıştım. Ona karşı neden böyleydim? Neden bu kadar zayıf ve acınasıydım?
"İyi misin?"
"Bir de soruyor musun?"
"Tamam, çıkalım. Kyungsoo'ya not bıraktım. Biz kanalın binasında hazırlanacağız."
"Tamam."
Onunla arabadayken en çok kime öfkeli olduğumu bilmiyordum. Aylardır bana yaptığı onca şeye rağmen o benden daha sakindi. Beni delirtecek şeyler söylemek yerine hüzünlü bakışlarını gönderiyordu. Baekhyun'un sessiz yanıyla yeni tanışıyordum. Bu oldukça tuhaftı.
