Uçurumun en diplerinde kendimi bulmayı beklerken bir kol bedenimi sarıp kendine çekmişti. Kim buna cüret ederdi? Nasıl böyle bir şey yapardı? Ateş'i onu bekliyordu. Çok fazla geç kalmıştı. Ama bu densize haddini soracaktı.
Bedenini arkaya doğru çevirince tanıdık bir erkek silueti gördü. Kafasını kaldırınca gördüğü yeşil gözlerle yutkundu. Ne kadar çok isterdi o gözlerin zifiri bir kuyu gibi simsiyah olmasını. Ama değildi işte. Aradığı o siyahlık yoktu. İşte bu bile ölmesi için bir nedendi.
-Beni neden durdurdun Onur? Ateş beni bekliyor. Bırak ona gideceğim.
- Almira sen böyle bir şeyi nasıl yapmaya çalışırsın? Aklım almıyor hala daha. Nasıl bu kadar kolay pes edebilirsin? Barlas abi böyle mi olmasını mı isterdi sence? Ölümüne sevdiği kadının intihar ederek ölmesini mi isterdi? Hadi kendini geçtim karnındaki bebeği nasıl düşünmezsin! Barlas abiden ve senden bir parça o. Böyle kolay mı vazgeçmek söyle bana?
-Onur anlamıyorsun o yokken ben ölü gibiyim yaşamamın bir anlamı yok. Ben..n..n şimdiden onu çok özledim Onur. Kalbim ağrıyor. Ben onsuz yaşayamam. Bırak beni. Benim yerim onun yanı. Mezarda bile yan yana olmalıyız biz.
-Almira sakin ol tamam mı? Benim üzülmediğimi sanıyorsun? Hayatta en değer verdiğim insanı kaybettim ben abim babam dediğim insanı kaybettim. Ama ayaktayım halen daha yıkılmadım. Çünkü arkasında bana iki tane emanet bıraktı. Abime teşekkür için o emanetlere sahip çıkmam gerek.Derin bir nefes aldı kadın. Denizin tuzlu havası doluşturdu ciğerlerini. Haklıydı Onur. Aslında kocası ona da arkasında bir emanet bırakmıştı. İkisinden olan bir parça. Ağlamaya başladı birden. Onur yetişmeseydi belki kocasının emanetini öldürecekti. Kendi çocuğunu. Ama aklına o an bir soru takıldı Almira'nın
- Sen benim hamile olduğumu nerden biliyorsun?
Acı bir şekilde dudakları yukarı kıvrıldı adamın
- Barlas abi senin hakkında her şeyi bilir Almira
Doğru söylüyordu Onur, Barlas onun her şeyini bilirdi.
-Onur benim canım çok yanıyor onu çok özlüyorum. Ben onsuz nasıl nefes alacağımı bilmiyorum. Bebeğimi nasıl büyüteceğimi, nasıl ayakta kalacağımı, nasıl yaşayacağımı bilmiyorum.O benim ilkimdi Onur. İlk arkadaşım, ilk sevgilim, ilk gönül yaram...Her şeyimdi o benim. Söyle bana Onur ! İnsan her şeyi olmadan nasıl yaşar? Söyle lütfen söyle ...
Genç adam derin bir nefes aldı.Gözleri yanmaya başladı birden.Nasıl anlatacaktı ki bu kadına her şeyi? Ama yapmak zorundaydı. Abi, baba dediği adam için yapmak zorundaydı.-Nasıl yaşayacaksın öyle mi Almira? İntikam Almira intikam. Sen Barlas abinin kör bir kurşunla öldüğünü mü sanıyorsun? Onu öldürdüler Almira hemde tek kurşunla felan değil tam on beş kurşun. Abime öyle bir tuzak kurdular ki Almira sana gelirken öldürdüler onu. Seninle evladıyla tehdit ettiler. Kocanı bir katliam yaparak öldürdüler.
Genç kadın duyduklarının ağırlığıyla daha fazla ayakta kaladı.Neler söylüyordu böyle bu adam. Barlas'ı mı iğrenç bir oyuna mı katlettiler. Hayır hayır hayırrrr!!!
Genç kadın daha fazla dayanamadı ve öğrendiği gerçeklerin ağırlığıyla bilinci kapandı ve genç adamın kollarına düştü*****************************************
Sana söz veriyorum sevgilim. Sonsuza denk kalbimin en güzel yerlerini sana vereceğim 🥀

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ TANRIÇASI
Aktuelle LiteraturAşk... Evlilik... Ölüm... Yemin... İntikam... Belkide bu beş kelime hayatımı en kısa yoldan özetleme şekli.Herkes böyle anlatır bir başkasına.Kadın ve adam sever sonra evlenirler,adam ölür,kadın yemin eder ve her şey yolu bitmek bilmeyen bir intika...