0.1

53 10 0
                                    


( 7 sene sonra )

" Kookie ! Nerdesin kookie !! "

Genç kız tavşanını hiçbir yerde bulamıyordu. Evin heryerine bakmıştı ama , bulamıyordu işte !

Son bir ümütle bir daha bakmak istemişti genç kız ama artık heryeri dolanmaktan ayakları ağrımaya başlamıştı.

Bulunduğu konumda kendini yere attı. Poposu ağrımış olabilirdi ama o acıyı bile hissedemiyordu.

Kookie' si onun annesinden kalan bir hatıraydı.
10. yaş günü güzel geçmişti ama sonrası pekde iç açıcı değildi. Çünkü doğum gününden sonraki gün annesi bir trafik kazasında ölmüştü.

Genç kız o günü hatırladı bir an. O küçük bedenini hatırlamıştı. Herne kadar saklamaya çalışsalarda anlamıştı o haliyle.

O kadar çok ağlamıştı ki , o gece belkide annesi geri döner diye. Olmamıştı annesi geri dönmemişti.
Aslında biliyordu dönmeyeceğini çünki ninneside geri dönmemişti.

Geriye sadece kookie kalmıştı arkasında. Kookie 'yı çok severdi genç kız. Onun tüylerine sarılarak ağlardı ve uyurdu. Hatta salya sümük ağladığında bile ona sarıldığını hatırlıyordu.

Gözlerinden firar eden yaşlarla birlikte kendine gelmişti. Burnunu çekip gözlerini gökyüzüne çevirdi.

" Kookie nerdesin ? Hani beni hiç bırakmıcaktın. "

Genç kız üzüntüyle başını aşağı indirdi. Gözleri yan eve ilişmişti. Kaşlarını çatıp incelemeye başladı. Oldukça eski bir evdi. Küçüklüğünde herzaman o evden korkardı . Eskiden ev güzel gözükmezdi sadece , şimdi ise üzerindeki kahverengi boya adete evle bütünleşmişti. Bu da eve ürkütücü bir hava bırakıyordu.

Ayağa kalkacağı an onu görmüştü. Hızlı bir şekilde ayağa kalkıp koşmaya başladı.

" Kookie kaçma ! "

Küçük tavşanı karşı evin bahçesine girmişti bile
ama bu onu asla durduramıcaktı. Daha hızlı koşmaya başladı ama tavşanın çizdiği zikzaklar yüzünden koşamıyordu bile !

" Kookie bunu bilerek yapıyorsun değil mi !! "

Aniden kafasına bir cisim çarpmıştı.

" Ahhh !! Lanet olsun ! "

Kız başını tutmaya başlamıştı.

" Kookie ! Bugün sana kesinlikle
havuç vermicem ! "

Elinde sıvı hissetmeye başlamıştı. Hayır bu kesinlikle kandı ! Herşeyden korkan tiz kızlardan değildi ama kana fobisi vardı.

Sonunda bir köşede durmuş olan tavşanına ulaşmak için hızlı adımlar attı ve kuçağına aldı.

" Hayır Hayır. Daha büyük bir ceza vermeliyim sana ... Kesinlikle "

Genç kız hem yürüyordu aynı zamanda da konuşmaya devam ediyordu. Bu biraz , kafasından kan aktığını unutmasına yardımcı oluyordu.

" Buldum...
Bir hafta boyunca sana kurabiye yok ! "



Opera Önerisi =

Sarah Brightman & Andrea Bocelli
- Time to Say Goodbye

Minik Tavşanım           ( Tekrar Düzenlendi )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin