HAFIZA

Bölüm: 1

Hafıza nedir?
Hafıza, bir organizmanın bildiyi depolama, saklama ve sonrasında ise geri çağırma yeteneği olarak tanımlanmıştır. Hafıza zihnin en önemli işlerinden biridir. Hafıza canlandırılan spesifik yaşantı bölümleri için kullanılır.

Ayla'nın ağzından

Siz hiç anne baba sevgisi gerektiği zamanlarda Anne ve Babasız kaldınız mı?
Onlarsız bir dakika bile kalamazken bir
ömür öksüz kaldınız mı hiç?
Güneşin batmamasını isterken, Güneşin hiç doğmamasını istediniz mi?

Felaket nedir bilemezken çocukluğum yaşadım en büyük felaketi.
İkinci bir felakete dayanamazdım. Ama artık felaketin yaklaştığını hiss ediyordum bile.

Ben Ayla, 18 yaşındayım lise son sınıfım. Annem ve Babam ben 8 yaşındayken ölmüşler. O zamandan beri bana Babaannem bakiyor. Ben sessiz bir tipim, hiç arkadaşım yok. Üniversiteye hazırlandığım için tüm gün ders çalışıyorum.
Saat alarmının gürültülü sesiyle uyandım ve ayaklarımı yataktan salkarak ayağa kalktım. Ellerimi ve yüzümü yıkadım. Günlük rutin işlerimi bitirdikten sonra kahvaltıya indim. Babaannem benim için kahvaltı hazırlıyordu. Babaanemin yüzüne bir öpücük kondurup "Günaydın Sultanım" dedim. Babaanem gülerek "Günaydın kuzum" -dedi. Kahvaltımı yaptıktan sonra çantamı aldım ve Babaannemle vidalaşıp okula doğru gitmeye başladım. Okul evimizden çokta uzak olmadığı için 10 dakikaya okula vardım. Nedense bu gün okulda iyi şeyler olmayacağını hiss ettim. Bu fikirleri kafamdan atarak sınıfa doğru yürümeye başladım . Birden koridorun başından çığlıklar duymaya başladım ve ses gelen yere koştum. Bir çocuk başı kanlar içinde yerde yatıyordu ve her kes başına toplamıştı. Ben korkudan olduğum yerde kaldım. Hala olanları beynim algılamıyordu. Her kes "112-yi arayın " , "ambulans nerde kaldı " diye bağırıyordu. Yerde kanlar içinde yatan çocuk esmerdi, çok masum görünüyordu. Kim bu çocuğu öldürmek isterdi ki? Ben bunları düşünürken ambulans geldi ve çocuğu sedyeye uzatıp götürdüler. Bense korkudan olduğum yerde kala kalmıştım . Yanımda duran bir kıza "çocuğa noldu?" -diye sordum. Kızsa "kafasından vurmuşlar" diyerek cevap verdi. Burası bir okul ve okulda bir katil var. Bize eve gitmemizi söylediler. Ben eve geldim. Olanları babaaneme söyledikten sonra bu olay çözülene kadar okula gitmeyecektim.
Bir kaç gün okula gitmedim o olayın ardından. Bu sabah okula gitmek için kalktım. Rutin işlerimi bitirip kahvaltımı yaptım ve okula doğru yürümeye başladım . Sınıfa geçmeden önce olay yerine baktım. Her kes oraya toplaşmıştı. Kendimi kötü hiss ettim ve sınıfa giderken bir çocuk gördüm. Aşırı garip görünüyordu. İçimden bir ses bu çocukta bir şey var diye bas-bas bağırıyordu. Çocuk ona baktığımı fark edince yüzüme garip garip bakmaya başladı. Zil çaldı ve ben sınıfıma doğru gitmeye başladım. Öğretmenimiz olay hakkında konuşmaya başladı ve katilin hala bulunamadığını söyledi. Ders bittikten sonra eve gitmek için yola koyuldum. Bir araba çok hızla bana yaklaştı ve bir el beni kolumdan çekerek ölümden kurtardı. Bense şok içinde beni kurtaran adama döndüm. Evet, bu o'ydu. Bana garip bakan çocuktu. Hayatımı kurtarmıştı. Sonra ben teşekkür bile etmeden koşarak gitdi. Ben eve gelene kadar olayı düşündüm. Eve gelince hemen odama geçtim ve uykuya daldım.

Selam Arkadaşlar. İlk bölümümüz nasıldı? Umarım beyenmişsinizdir.
İyi okumalar.