3. Bölüm:Emma'nın Elementi

124 10 1
                                    

(medya mary) Sabah mary beni uyandırmaya çalışıyordu. Ben ise uyanmak istemiyordum. En sonunda su ile beni ayılttı ona kızmıştım. Anladığıma göre su elementiydi aynı çifti gibi. Elementim belli olmadığı için okul formamda yoktu. Altıma kısa bir şort ve üstüme uzun bir bluz giydim. Aşağı yemekhaneye inerken bileğimi biri tuttu. İlk önce ele sonra yüzüne baktım. Bu Simon'du.

"bırak!"

"İlk önce bir ley diyeceğim."

"ne var?!"

"Burda söyleyemem benim odama gidelim"

"Hayır burada söyle simon"

"lütfen burada söyleyemem"

"off tamam simon ama sadece bir kez sadece BİR"

"tamam hadi gel" elimi bırakmamıştı hızla elimi çektim bana baktı.

"kendim yürüyebilirim" kafasıyla onayladı. Odasına geldik kapıyı açtı içeri girdim

"simon odan harika daha büyük ve tek kişilik"

"gel balkona"

"tamam"

"sorun nedir ne diyeceksin?"

"özür dilerim emma"

"ne konuda özür diliyorsun simon?"

"bana neden tek ateşsin dediğin zaman bu senin suçun değildi bilmiyordun özür dilerim"

"Simon ne diyordu öyle. Aman tanrım galiba kızarıyordum. Neden kızarıyorum."

"Evet neden kızarıyorsun emma"

"Simon çık aklımdan"

"Bende kızardım"

"Simon zihnimden çıkta konuşalım"

"Tamam be"

"emma cidden ben ö-"

"sorun değil simon" bana tebessüm etti ve bana yaklaşmaya başladı duraksadım odanın içine kaçtım nedensizce. Yanıma geldi. Çok fazla yakındı. Aşırı yakındı. Bir anda dudakları dudaklarıma değince kalbim yerinden çıkacakmışcasına. Yüzüm kızarmıştı. Aniden ateş gibi hissettim kendimi. Etrafımız yanıyordu simon benden uzaklaşarak etrafına baktı.

"sen... Sen ateşsin"

"söndür şunları simon!!!"

"bunların nedeni AŞK"

"ne aşkı?!"

"sen...Ben ikimizde birbirimize aşığız bunu biliyorsun dimi emma?"

"umm...şey... Aa"

"ben cevabımı aldım"

"s...imon söndür şunları" simon kahkaha atarak söndürmeye başladı. Söndüğünde içim rahatlamıştı.

"senin ateş olduğunu müdüre söylemeliyiz emma, okul kıyafetlerini almalısın."

"tamam" odadan çıkarken elimi tuttu ve oda beraberimde geldi. Ona baktım gözleri hiç olmadığından daha fazla parlıyordu.

"şey Simon biz neyiz şimdi?"

"çiftiz ikimizde birbirimize aşığız biliyorsun değil mi?"

"evet" yüzüm kızarmıştı ve o bunu gördü. Aman tanrım kalbim yerimden çıkarcasına atıyordu.

Müdürün kapısına geldik. Simon kapıyı tık tıkladı içeriden"gir"sesi geldiğinde girdik. Simona zihnimden bir şey diyecektim

"simon"

ALEV KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin