The Last Us

#7

Punta lang ako kay nanay. Una ka na sa Manila.

-Ps. Salamat sa pagbantay

;Sasha

---

SID

I rushed to my car and drive my way to their old home. I've got to admit nung sinabi ni Seb na gusto nya si Sasha I want to tell him the truth na mas nauna ako kaysa sa kanya. Na I have all the rights to be with her. Ngayon na kasama ko si Sasha, I have the most advantage to pursuade her to be with me again, at sana pwede pa. Sana pwede ko ulit syang ligawan. I will take what I can have.

---

Nandito ako ngayon sa sementeryo dala dala ang spicy chicken at large fries ni Nanay. She used to eat these nung hindi pa pinagbabawal sa kanya. These are her favorites. Mukha man akong nagaalay sa isang engkanto, inilagay ko pa rin ang mga dala ko sa puntod nya.

"Nay, kumusta na Nay?"

"Hello po!" Napalingon ako sa nagsalita.

"Sid? Panong--?Anong?"

"Kumusta na po?" Tumingin sya sakin habang pareho kaming nakatayo sa may puntod ni nanay. "Bakit hindi mo sakin sinabi?"

Napaisip ako kung dapat ko bang sabihin sa kanya ang mga nagyari. Tumingin ako sa kanya at duon ko na kita ang sagot. He's trying to hold his tears back.

Helen Umali

I read in my mind as I start to tell a story.

"Lumaban naman si Nanay. Hindi sya agad-agad bumitiw. She faught hard more than anyone else I know. Kahit hirap na sya ako parin ang inaalala nya. Lagi nyang sinasabi sakin na ituloy ko daw ang pag-aaral ko. Na dapat makatapos ako at makahanap ng magandang trabaho. Sinabi nyang mas mahalaga ang future kaysa present. Pero hindi nya alam, mas mahalaga sya. Ayos lang na hindi makapag-aral kasi mas mahalaga sya. Mas importante na kasama nya ako araw-araw, gabi-gabi. Mula sa paggising hanggang sa pagtulog, ako ang makikita nya. Bakit ko iyon ginagawa? Kasi ayokong maramdaman ni nanay na iniwan ulit sya. Alam mo naman nung iniwan kami ng tatay, diba? She was devastated. Lagi syang umiiyak. It added up to her pain. Ayokong maramdaman ulit ni nanay yun. So I gave up everything. For her. Pero it took her. Cancer took her from me. And no matter how much I want to fight it with her, wala. Wala rin akong naitulong. She passed and left me."

"Sasha." He said while calming my angry fist. "Calm down." He knows when I'm gonna explode.

"Kahit wala ako nung nawala si nanay, I am sorry. Kahit hindi ko sya tunay na nanay, she made me feel I was her true son. I am sorry."

I wipe my tears and smiled bitterly.

"Wag kang mag-sorry. Wala kang kasalanan."

"No. I left you the time you needed me the most. I'm-"

"Tama na. Choice ko yun. Choice kong harapin iyon ng mag-isa. Wala kang kasalanan. Don't blame yourself. I don't think it's valid."

I walked pass him.

"Sasha... at least let me see Tita Lyn."

"Maybe she loves to see you."

---

"Bakit ayaw mong bumaba?"

"Nabisita ko na si tita kanina. Ok na yun." Pagsisinungaling ko.

"You're lying."

"Hindi. Pakita ka kay tita. Miss ka na ny--"

"Liar." He then patted my head. "Kilala kita pag nagsisinungaling ka."