Mucizelere İnanır mısın?

YARDIM ETT

Sınıfa neredeyse herkes benden önce gelmişti çokta istifini bozmadan
"herkese günaydın"
diyerek sınıfa girdim. Yani kasmaya ne gerek vardı ki?
Emir ayakta alper ile konusuyordu emire hafifçe gülümseyerek "sanada günaydın emir" diyetle montunu astım

Çantamı sıraya koyduktan sonra bircan dilan ve diğerlerinin sıramın önünde olduklarını gördüm

Evet kızların kamyon dolusu sorusuyla başbaşa kalmıştım bile

Ne oldu?

Ne varmış?

Eee akşam naptın?...

Kızların sorularını yanıtlarken aklım emire gitti bu çocuk neden bana hiç hal hatır sormuyodu?

Ve o arada benim kendisini çok sevdiğim hocam içeriye girip beni kızların sorularından kurtardı

Ders boyu alihan ve ekibinin yaptığı konuşmaları duyabiliyordum

Tenefüs zili çaldığında nazikçe arka sıraya alihanin yanına doğru ilerledim

Hafifçe ayaklarımı kaldırıp yakasını tutarak
"Dün güzel kurtuldun ama benim arkamdan konuşmaya devam edersen kolumu bile kıpırdatmadan seni mahvederim"
Diyip yakasını silktim ben tam arkamı dönerken
Alaycı bi sesle "ne yapabilirsinki " diye bi ses geldi dudağımı hafif büzüp "hmm görürsün " dedim ve yavaşça emirin yanına yaklaştım
Emirin "ne var "sorusuyla irkildim
Nasıl ne var yani insan bi nasılsın flan der
"emir bi problemmi var"
"Asel İşim var "! Diyip benim sözümü bile dinlemeden Alperin yanına gitti.

Sadece ama diyerek kaldım yani alihanin onlarca sözüne aldırmam bile ama emirin tek sözüne çoktan gözlerim dolmuştu bile...

Dilanın yanına gidip biraz kafa dağıtmam gerektiğini düşündüm dilanın yanında biraz lafladıktan sonra zil çaldı
Ve yerime doğru ilerledim sıramın üstünde bi kağıt olduğunu gördüm kağıdı açıp okumaya başladım
"Son derse girmeden bodruma gel ve bu kağıdı kimseye gösterme" yazıyordu.

Ayy yine garanti birinin eşşek şakasıyla baş başayım dedim  Yutkunduktan sonra cesaretimi toplayıp "gideriz nolcak dedim "

6.dersin bitmesine 5dk vardı ders beden olduğu için herkes dışarıdaydı ben ise sınıfta oturup ne yapacagimi düşünüyodum.

Sonunda zil çaldı yavaşça kimse sınıfından çıkmadan bodruma indim burası o kadar karanlıktıki kendimi bile göremiyorum

bi ses geldi" vay sen ne kadar yurekliymissin" ya "Kimsin "dedim elimden çekip "gel" dedi sesi tanıdığım bi sesti kazan dairesine doğru ittirdi beni .burası biraz daha aydınlıkti küçükte olsa bi pencere vardı yüzüne baktığımda alperle emirin olduğunu gördüm "alper emir ne yapıyorsunuz siz !ne yaptım ben size"
demeye kalmadan kazan dairesinin kapısını üstüme örtüldü bile
Emir yapma emir ben karanlıktan korkarım biliyosun emir yardım et nolur derken nefesimin yavaş yavaş tükendiğini fark ettim emirr yardım et nolur...

Evet yeni bölüm biraz geç olsada geldi kusura bakmayın biraz meşguldüm kimse yanlış anlamasın kişiler tamamen benim hayal eserim. Kimseyi zan altında bırakmak istemem

Bu bolumu yazarken diyerlerininden biraz daha farklı hissettim açıkçası kitap yazmak hep istediğim bir şeydi ama bunu sanal ortamdan gerçekleştirebileceğim hiç aklıma gelmezdi hatalarım illaki vardır bunları bana söylerseniz gerçekten canı gönülden mutlu olurum...
Ulaşmak için instagram