Sevgili günlük; bugün berbat bi gün. Bugün annem ve babamı kaybedeli 2 ay oldu.Nasıl mı ? Annem babam ve ben Marry halama gidiyorduk. Babama bir şey engel oldu ve direksiyonu kırdı ve Wictary köprüsünden düştük. O anı tam hatırlayamıyorum.Ama etrafa polis geldiği zaman beni köprünün kenarında bulmuşlar. Fakat annemler kurtulamamıştı. Doktorlar yaşamamın mucize olduğunu söylemişler.Şu anda Jeremyle birlikte Marry halada kalıyoruz.
Elena bu günlüğü yazarken ağlamasına hakim olamadı.O sırada Jeremy odaya girdi:
J"-Elena ağlamayı keser misin? Bende annemle babamı kaybettim ve de az daha seni kaybediyordum" dedi.
E"-Jeremy karşımıza biri çıktı. O çıkmasaydı..." Elena şimdi daha şiddetli ağlıyordu ve Jeremy ona sarıldı.
J"-tamam Elena artık bu hayatta sadece biz varız.Yarın okul başlıyor."
E"-ben gitmeyeceğim"
J"-hayır Elena.Sende geliyorsun."
E"- Jer ...." Derken Jeremy lafını kesip
J"-Seni Caroline Bonnie ve diğerleri bekliyor olucak" dedi Jeremy
E"-Haklısın.Yarın seninle geleceğim." Dedi ve ardından gülümsemeye çalıştı.
J"- o halde iyi geceler El" diyerek ışığı kapadı ve gitti.
Elena içinden yarını düşündü. Sonra ayağa kalkıp penceresinin perdesini açtı. İçeri azda olsa ışık giriyordu artık.Günlüğünü eline alıp devam etti:
"Yarın Jeremyle okula gideceğiz. Herkes bize üzgün olduğunu söyleyecek.Bizde ben güçlüyüm diyeceğiz. Elenanın artık ağlayacak yaşları kalmamıştı.Tekrar pencerenin yanına giderek dışarıyı izledi. O da neydi hava oldukça sisliydi ve de orada irice bir karga vardı. Elena irkilmişti. Biranda karganın ona baktığını görünce "Acınacak haldeyim karga bile bana acıyor" diye düşündü. Sonra ürpererek perdeyi hızla kapattı. Yatağına yönelerek yattı. İçinden "yarın güzel bir gün olucak" dedi ve uykuya daldı...
+5 beğeniye devam edicem umarım beğenirsiniz 😘😘😘
