O kimdi? Hala aynı çocuk mu? Pek sanmıyorum.Yada hala o bilmiyorum benim kafam gerçekten çok karışık.Kafamın içinde bir sürü şey dönüyor.Belki de kabullenemiyorum.Neyi mi ? Beni değil de başkasını tercih etmesini ve yıllar sonra karşıma çıkmasını.
Gülüşünü sevesin,sesini,sohbetini sevesin.Sevmek için illa ki yüzünü görmek şart değil,yüreğinde duruşunu seversin.''
İlk zamanlardan beri böyle devam ediyordu.Şuan yaptığımız tek şey birbirimize öylece bakmaktı.Arkadan bir kız koşarak geldi ve ona sarıldı.Hep bunun hayalini kurmuştum ben.Ona sarılırken kalbimizin seslerinin birbirine karışmasını.
1.Sınıfta~
''Evet çocuklar bu soruyu çözemeyeni eve salmıyorum çözene kadar burada kalacaksınız!'' Okulun son zamanlarındandı.Öğretmenimiz çok sertti ve dediğini yapardı.
''Hey! Ada bir türlü bulamadım sen bulabildin mi?'' diye yan sıradan fısıldadı Ege.Hoş çocuktu.
''Ege susar mısın yapmaya çalışıyorum.Hala bulamadım.''
''Peki kızma.''
''Buldum sonunda eve gidebileceğim.''
''Ada buldun mu ? Bana da göster'' Defterimin önüne elimi koydum.
''Hayır Ege kendin çöz göstermeyeceğim.''
''Konuşma benimle Ada! Küstüm.''
''Hey küsme bak bakabilirsin.'' omuz silkti ve diğer tarafa döndü.Onun böyle yapması beni üzmüştü.Yarın benimle yine konuşacaktı ama şimdi konuşmasını istiyordum.
''Lütfen Ege küsme bak cevap burada bakabilirsin.'' Bana hızlıca döndü ve büyük bir şekilde gülümsedi.Onu böyle görmek güzeldi çünkü çok güzel gülüyordu.Hemen cevapları geçirdi.
''Teşekküler Ada'' dedi ve uzanıp elimi tuttu.Zil çaldı.
''Bu seferlik affedildiniz dışarı çıkabilirsiniz yarın devam edeceğiz!''
Hızla çantasını aldı ve gözler önünden kayboldu.
Şimdiki Zaman~
O zamandan beri seviyorum işte.Görüntüler gözümün önüne gelince buruk şekilde gülümsedim.Kızın sevinç dolu sesi geldi.
''Sevgilim,özür dilerim geç kaldım çok bekletedim değil mi?'' *Ve öpücük sesleri*
''Hayır bitanem yeni geldim zaten.'' dedi o değişmiş sesiyle.Kızı incelemeye başladım.Güzel yeşil gözleri vardı.Saçları tam kahverengi değildi.Topuz yapmıştı ve gözlük takıyordu.O güzeldi.Onunla karşılaştırılamazdık bile.Ege bana el salladı ve kızla el ele tutuşarak yanıma geldi.Bana sarıldı.İşte o an ne yapacağımı bilemedim kollarım havada kaldı.İnşallah kap atışımı duymuyodur.
''Ada..oldukça değişmişsin.''
''Evet öyle ve sende.'' dedim mesafemi koyarak ne olursa olsun o artık bir yabancıydı.Eski sevecen tavrım ister istemez gitmişti.
''Bu benim sevgilim Gökçe,ve buda ilkokul arkadaşım Ada.'' dedi.İlkokul ARKADAŞIM.Tam elimi uzatacağım biçimde kız bana sarıldı.Ne bu yakınlık lan?! Ayıp olmasın diye karşılık verdim ve yapmacık olduğunu belli eden bir gülümseyle,
''Selam.'' dedim.Zaten eskisi gibi mutlu bir kız değildim.Herkese sevecen yaklaşan o kız yoktu.Ege bunu görünce şaşırmıştı yüzünden belli. Ege boğazını temizledi.
''Ee sen taşınmıştın,hangi rüzgar attı seni buraya'' dedi ve kocaman sırıttı.Bir yüz kasımın bile oynamadığına yemin edebilirim.
''Rüzgar felan atmadı.Annemin zoruyla geldim.Adalet Teyzeler'e kahvaltı için.'' Sesimin böyle çıkmasına gerçekten şaşırmıştım.Bu ben değildim ama o karşımda sırıtan kızı görünce böyle oluyordum.Kaşlarını kaldırdı ve anladığını belirten bir şekilde kafasını salladı.
''Her neyse.'' dedim ve arkama bile bakmadan ilerledim.Arkamdan Gökçe kısık konuştuğunu sandığı aam neredeyse bütün mahallenin duyacağı sesiyle,
''O pek canayakın biri değil.Eski sınıfını anlatırken onun çok canayakın olduğunu söylemiştin.''
''Öyleydi.Ona ne oldu bilmiyorum değişmiş.''
Yavaşça ilerlerken oları dinlemeyi bıraktım.İçimden ne OrhanGencebaylar ne Müslüm Gürsesler geçiyor bi bilseniz.''Sevdim de noldu Efes Bilsen zengin oldu ulan!'' diye bağırasım var valla.Binaya girdim ve zile bastım.İçeri girdiğimde yanaklarımı o kadar mıncırmışardı ki acıyordu.Daha size anlatacağım o kadar çok şey var ki...
