I-

488 78 9
                                    

✡✡✡

Selam, Taehyung.

İki gündür yazamıyorum. Umuyorum bu seni üzmemiştir. Gerçi sen bunların hiçbirinden haberdar değilsindir ama olsun.

Biraz önce annemin yoğun bakıma girdiğini öğrendim. Doktoru yanına gelmemi söyledi ve bu yüzden apar topar evden çıktım.

Birkaç gündür daha olgun karşılamaya başladım bu durumu çünkü üzgünken farkında olmasam da, bazı şeyler yaşanmak zorunda ve artık alınacak bir önlem kalmadı.

Tanrı beni mutlu etmek yerine bolca üzüyor son zamanlarda. Belki diyorum, belki her şeyin sonunda çok mutlu olacağım için peşin peşin döktürüyor gözyaşlarımı.

Yavaş olsa da alıştım artık kaybetmeye. Bir şeyleri kazanırken yaşanan mutluluğun değerini yeni yeni anlamaya başladım, kaybetmek ve üzere olmak çok şey kattı bana genç yaşımda.

Önce çok zor geldi, nefes alamıyormuş ve bir daha asla alamayacakmış gibi hissettim babam gidince. Nereden bilebilirdim ki alıştıktan hemen sonra, annemin gitmek için alışmamı bekleyeceğini?

Omzumun üzerinde biriken her bir yük daha kırılgan olmama sebep oldu. Arkadaşlarım gitti, yenileri ise uğrayıp kaçtılar. Kalanlar canımdı ama yetmedi. Annem gittikten sonra sevebileceğim ve beni hayata bağlı tutan bir şey daha olmalıydı. Her şeyi düşündüm, tüm alternatifleri düşündüm ve asla beni hayata bağlı tutan bir şey bulamadım. Ya sendin sevmem gereken şey ya da sendin işte.

Şimdi annemin son günlerini yaşadığını söylemek üzere beni çağıran doktorun, yanına gidiyorum. Birazdan otobüsten inip hastaneye gireceğim. Doktorun odasına girerken kapıyı çalacağım Taehyung.

Bugün yine bir kapıyı çalacağım.

-He Ran❇

Bugün Yine Kapıyı Çaldım | Taehyung ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin