Bugün Yine Kapıyı Çaldım | Taehyung ✔️

I-

Medyadaki müzik ile okumanızı özellikle rica ediyorum. :)

✡✡✡

Selam, sevgilim.

Bugün, biraz zor bir gün. Bugün ayrılığımızın henüz kesinleşmediği ama ihtimaller dahilinde olduğu o gün.
Birbirimize açıldığımız günü hatırlıyorum da, üzerinden tam 5 yıl geçti. Beraber yaşlandığımız bu beş yıl gençliğimizden vaktimiz dışında hiçbir şey almadı. Gerçi ben minnettarım her şey için ama Tanrı seni bana verdi ve şimdi beni senden alma vakti geldi.

Tam 7 aydır güzel kızımızı bekliyoruz seninle. Karnımdaki bu mucizevi varlığın bizim olması o kadar gurur veriyor ki, her aynaya baktığımda iyi ki diyorum, iyi ki sevmişim seni.

Biliyorsun, uzun zamandır mektup yazmıyorum sana bu şekilde. Ne yazık ki bazen veda etmek gerekiyor. Canından çok seveceğin bir şey oluyor ve sen hiç şüphe duymadan seçimini yapıyorsun. Şu birkaç gündür benimle konuşmadın. Haklısın Taehyung, sana sormadan bir imza attım ve evet bunu belki de beraber kararlaştırmalıydık, ancak sen sağlıklı karar verebilecek bir halde değildin ve bu noktada tek başıma devreye girmem gerekiyordu.

Sevgilim, eğer kızımızın kurtulması için benim ölmem gerekliyse lütfen üzülme, ben gideceğim ama peşimden ikimize ait olan güzeller güzeli bir kız bırakacağım. Hem, eminim bu seçimi yapması gereken sen olsaydın, sen de benimle aynı seçimi yapardın.

Ben çok acı çektim, çok ağladım, belki de çok yaşadım tüm olanlara rağmen. Vakit doldu artık Taehyung, ben gitmek zorundayım çünkü onun yaşaması lazım. Ben gitmek zorundayım çünkü gitmezsem ve o giderse yaşayamam ben. Beni anlamanı istiyorum, beraber geçirdiğimiz vakit çok az biliyorum ama düşünsene, küçük bir ben olacak ve sen onunla uzun yıllar beraber yaşayacaksın. Her baktığında beni hatırlayacaksın ve gözlerin dolacak, üzüleceksin belki ama beni hatırlatan bir şey olacak yanında. Özlediğinde yerime sarılabileceğin bir kızın olacak ve zaten çocukları çok seven sen, onu da çok seveceksin.

Taehyung, seveceksin değil mi kızımızı? Ölmeme sebep olduğunu düşünüp kızmayacaksın, uzak durmayacaksın ondan değil mi?

Korkuyorum, ölüm korkutuyor. Ben gittiğimde geride bırakacağım enkaz beni çok korkutuyor. Kızımın geleceği için endişe duyuyorum. Elimden gelen tek şey canımdan vazgeçmek onun için. Şimdi karnımda hissettiğim bu tekmeler birkaç saat sonra son bulacak ve şimdi aldığım bu nefes, birkaç saat sonra unutulacak.

Gittiğim yerde sizi özleyebilir miyim bilmiyorum. Orada nasıl hissedeceğimi, anne ve babamı görme ihtimalimin kaç olduğunu bilmiyorum. Üşür müyüm, üzerimi örtenim olur mu bilmiyorum. Orası karanlık mı yoksa aydınlık mı bilmiyorum. Kızımın söyleyeceği ilk kelimeyi bilmiyorum. İlk adımını nasıl atacağını da bilmiyorum. Nasıl güleceğini bilmiyorum. Hangimize benzeyeceğini de bilmiyorum mesela.

Ama senin peşimden çok ağlayacağını biliyorum. Kızımızın annesi olmadığı için kendini eksik hissedeceğini biliyorum.
Senin, onu mutlu edebilmek için elinden gelen her şeyi yapacağını biliyorum. Kızımızın üzerini üşüdüğünde örteceğini biliyorum ve büyüdüğünde onun da senin üzerini örteceğini biliyorum. Kızımızın ilklerini yaşadığı her an onun yanında olacağını biliyorum. Onunla çok güzel ilgileneceğini hatta eksikliğimi hissettirmemek için elinden gelen her şeyi yapacağını biliyorum.

Sen de, seni çok sevdiğimi bil. Elimde olsa, şartlar el verse seni asla yalnız bırakmayacağımı bil. Kızımıza çok iyi bak, ben çok mutlu olamadım şu 27 yıllık hayatımda ama o çok mutlu olsun. Ona hep söyle, kendini asla suçlu hissetmesin. Annesinin onu çok sevdiğini bilsin. Ona çok sarılmak istediğini, öpmek istediğini bilsin. Yaptığı bu seçimden asla pişmanlık duymadığını bilsin.

Artık sona geldim, kalemim biraz daha fazla yazabilmek için direniyor ama acele etmem lazım. Birazdan doktorlar gelecek ve biz, kızımla ilk defa bıçak altına yatacağız. Ne yazık ki onunla beraber yapabileceğim hiçbir etkinlik yok. Babasına bırakılacak bir mektup, beraber girilecek ve tek çıkılacak bir ameliyat dışında.

Sona son kalmadı, artık sondayız ve ben şimdi hiç bilmediğim bir yere gideceğim.

Hoşçakal sevgilim.
Ve üzgünüm, ben bugün kapıyı çalamadım.
Çekip çıkma vaktim gelmişti, hayır diyemedim.

- He Ran❇