Wielkie łoże pośród ponurej alkowy,w nim leży drobna,gładka blondwłosa niewiasta. Jest blada,co świadczyć może o jej chorobie. Uchodzi w niej życie.
W jej ciele zaczyna osadzać się śmierć. Obok łoża siedzi młoda ciemnowłosa dziewka,trzyma swoją panią za rękę.
Powtarza,że król musi być silny, musi być ,by królestwo wierzyło w lepsze dni. Ostatnia nadzieja Piastów otwiera lekko powieki,nawiązuje z dwórką kontakt wzrokowy.
Zachrypniętym głosem rozpoczyna dialog:
Anno,jesteś dla mnie jak cora, po mojej śmierci zaopiekuj się Bonifacją.
Kobieta łapie ostatni wdech po czym odchodzi z tego świata.
Pani?!-krzyczy dziewka
Odpowiada tylko cisza.
Ostatnia,w której płynie krew pierwszych Piastów odeszła,odeszła na zawsze.
CZYTASZ
Ulubienica
Historical FictionDla królestwa Polan nastaje trudny czas-śmierć króla Jadwigi. Jej cora Elżbieta Bonifacja zostaje przy życiu. Dwór Wawelski przestaje tętnić życiem,mury zamku opuszczają dwórki,wesołkowie i inni. Jedyną piastunką pacholęcia staje się dwórka-Anna.Czy...
