SiyahKâr

4◼️

▪️◾ ◼️  ⬛  ◼️ ◾▪️

Yalnız büyüyen çocukların ruhlarında derin bir fay olur. Gizlemeye çalışsalar da kolayca görünür yaraları. Oraya dokunursan kırarsın onları. Ailesiz çocuklar hiç büyümezler ama hiçbir zaman çocuk da olmazlar.

▪️◾ ◼️  ⬛  ◼️ ◾▪️

"Bu defa bir kırmızı. Dosyası giderek kabarıyor."

"İlgilenmiyorum." dedi basitçe. Önüne koyulan viskiyi tek dikişte bitirip sigarasına döndü. Küllük son iki saat boyunca içtiği ondan fazla sigaranın izmariti ile doluydu.

"Hızlı gidiyorsun." dedi barmen. "Çarpacak dikkat et."

"Bana bir şey olmaz." dedi gevrek gevrek. "Kötülere hiçbir şey olmaz. Sana da bir şey olmayacak." Hafifçe sarhoştu. Gözleri ölü balıklar gibi yahut tıp fakültelerinde kullanılan kadavralar gibi bomboş bakıyordu. Yüzünde ifade yoktu. Trajik, dehşete düşüren hiçbir iz.

"Oysa ilgini çeker diye düşünmüştüm." dedi barmen. Eğlenir bir hâl vardı üzerinde. "Sana yakın biri. Yani yakın sayılır."

İlgisini çekmiş gibi göründü. Tablaya bastırdığı sigarayı iyice ezip başını barmene çevirdi. Yoo, ilgisini falan çekmiş değildi. "Kim?" dedi sormuş olmak için sorarak.

"Kim Jongin."

"Tanımıyorum."

"Elbette ama tanıyacaksın."

"Kırmızılar ilgimi çekmiyor."

"Bu farklı."

"Nesi farklı?"

"Kadınları hedef alıyor ama aslında bir gey."

"İlgilenmiyorum."

"Kız kardeşinin en yakın arkadaşının abisi. Endişe etmiyor musun? Kardeşin belki de o eve girip çıkıyor. Onun kalbini kırmayı deneyebilir."

"Benim kardeşim kimseye gidip gelmez. Kyungmin'in hiç arkadaşı yok." böyle söylese de içine düşen kurdun kışkırtıcı kemirilerine karşı koyamayacağını biliyordu. Şüphe tohumu kalbinde uç vermeye başlamıştı bile. Dallanıp budaklanması çok sürmezdi.

Kız kardeşi ile son zamanlarda hiç ilgilenemediğini hatırladı. En yakın arkadaşı olduğunu bile bilmiyordu. Eve kimseyi çağırmamıştı şimdiye dek. Bir yere ya da herhangi birine gitmek için izin de almamıştı hiç. Okuldan sonra direkt eve gelirdi. İyi bir abi olmadığını düşündü. Hayır, berbat bir abiydi. Belki daha kötü.

"Göster." dedi. Bardağına içki dolduran adamın tezgahın üstünden önüne doğru sürdüğü küçük fotoğrafı uzanıp eline aldı. Çok fazla incelemesine gerek yoktu. Bir kırmızı. Bakışlarından belli olurdu kolayca. Onları ele veren gizemli bir şey vardı. Bunun ne olduğunu bilmese de, orada, onların yakışıklı/güzel yüzlerine baktığı an o şeyi görürdü. "Ondan hiç hoşlanmadım." çürük fıstık yemiş gibi buruşturdu suratını. "Bilgileri mailime yolla. Onunla ilgileneceğim."

"Eğlenceli olacak." dedi barmen, durduğu tezgahın gerisinden. Elindeki beyaz bez ile boş bardakları parlatmaya devam ediyordu bir yandan. "Şansa bak." dedi, gözleri uzakta bir şeye takıldı. Kapının girişinde beliren uzun boylu genç bir adama. "O burada. Selam vermek isteyebilirsin." Kyungsoo, barmenin bakışlarını takip ederek buldu adamı. Yüzük ve serçe parmağını içe kıvırarak eline silah şekli verdi, hedefinde barın girişinde duran kırmızı sahtekâr vardı. "Bang!" silahını sıkıp gülümsedi. Elini tekrar aşağı indirdi.