Η Ιρίνα καθόταν δίπλα χωρίς να μιλάει , σε όλη τη διάρκεια που της διηγιόμουνα πως πέθανε η μητέρα της και το κυριότερο ποιος ευθύνεται για αυτόν. Καθώς τελείωνα την αφήγηση των γεγονότων ένιωθα ένα τεράστιο βάρος να φεύγει από μέσα μου. Δεν το είχα διαπιστώσει όμως το ότι κουβαλούσα αυτή την αλήθεια μόνη μου τόσο καιρό , μου ήταν πιο δύσκολο από ότι νόμιζα.
Μόλις τελείωσα την αφήγηση. Η Ιρίνα κάθεται δίπλα μου ακίνητη κοιτώντας κάτω το πάτωμα.
«Ιρίνα;» ρώτησα και την ακούμπησα συμπονετικά στον ώμο
«Θέλω να δω» είπε συνεχίζοντας να κοιτάει προς τα κάτω
«Είσαι σίγουρη;» τη ρώτησα « δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει» συνέχισα
«Σε παρακαλώ» είπε και γύρισε απότομα και με έπιασε από τους ώμους. Τότε συνάντησε το βλέμμα μου και ξανά είπε: «Σε παρακαλώ...»
«Φφφ, όπως επιθυμείς» είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι , τράβηξα τα μαλλιά μου μπροστά ώστε να πέφτουν στους ώμους μου και να φαίνεται ο αυχένας μου. Μετά γονάτισα και της άπλωσα το χέρι μου . Έπιασε το χέρι μου και γονάτισε και αυτή απέναντι μου .
«Ελπίζω να μην σε πονέσω ...» μου είπε και έβγαλε τα νύχια της στο δεξί χέρι της
«Κάνε αυτό που πρέπει» της είπα και έσκυψα το κεφάλι .
Η Ιρίνα με μια γρήγορη κίνηση έχωσε τα νύχια της μέσα στον αυχένα μου. Ένιωσα τα νύχια της να περνάνε μέσα από τα κόκαλα και τότε είδα πάλι την ανάμνηση του θανάτου της Έμμα. Την πιο οδυνηρή ανάμνηση που είχα από αυτή. Μόλις η Ιρίνα είδε ολόκληρη την ανάμνηση μου τράβηξε απότομα τα νύχια της από τον αυχένα μου. Και οι δύο βγάλαμε μια βαθιά ανάσα. Έτρεχε αίμα από το σημείο που η Ιρίνα είχε τρυπήσει με τα νύχια της , όμως δεν με νοιάζει καθόλου αυτή τη στιγμή , σήκωσα το κεφάλι μου και είδα την Ιρίνα. Μόλις αντίκρισε το βλέμμα μου τύλιξε τα χέρια της γύρω μου και άρχισε να κλαίει .
YOU ARE READING
Blood Moon/ Ματωμένο Φεγγάρι
General FictionΗ ανθρωπότητα υπήρξε το κυρίαρχο είδος στον κόσμο για πολλά χρόνια , μέχρι τη στιγμή που μαθαίνει την ύπαρξη του υπερφυσικού. Ο μεγαλύτερος πόλεμος στην ιστορία μόλις άρχισε, δύο είδη έχουν επιβιώσει οι άνθρωποι και...