Sabaha karşı saatime baktığımda saatin beş olduğunu gördüm.zaten uyumuyordum...uyuyamamıştım.İki aydır olduğu gibi.Yatağımdan kalktım ve forması olmayan iğrenç okulum için kıyafet dolabımı açtım.siyah dar pantolonumu ve askılı siyah bluzumu giydim.Sarı saçlarımı düzleştirdim ve bileğim biraz yukarısında biten siyah botlarımı giyip kahvaltı yapmadan yengemi öpüp Evden çıktım.Kuzenim asrın bana çok kızacaktı sabah onunla konuşmadığım için. Asrın 19 yaşındaydı.
Okula geldiğimde telefonum çaldı arayan Alper'di.
"Alo Alper"
"Alo prenses nasılsın bu gün?"
"İyiyim ya..."
"Hm inşallah öyledir."
"Sadece sanki ailemi bırakıp yeni bir hayat kuruyormuşum gibi geliyor,böyle onları unutuyormuşum gibi."
"Bak yeni bir hayat kuruyorsun evet,ama onları unutmuyorsun."
"Alper ben okulun yolunu kaybettim!"
"Öykü konuyu değiştirme! Şu an okula gittiğini yoluda kaybetmediğini ikimizde çok iyi bir şekilde biliyoruz."
"Ya sen beni neden bu kadar iyi tanıyorsun"
"Neden biliyormusun? Çünkü biz bebeklik arkadaşıyız da ondan."
Alperin dediğine gülümsedim.
"Neyse Alper bu sefer doğruyu söylüyorum okulun önüne geldim ve kapatmam gerek."
"Tamam prenses çıkınca mesaj at seni alıp bizim eve geçicez"
"Ya of bide o var, biz niye senle aynı evde yaşıycazki? İyidik böyle hem ben ev toplamak istemiyorum."
"Ya Kızım evi ben toplarım tabi önce bir yerleşelimde sen sadece yemekleri yap yeter."
"Tamam neyse kapattım ben"
"Dikkatli ol sarı civciv"
"Bu sarı civcivin hesabını çıkışta senden sorucam."
"Tabiki bekliyorum....Sarrrrı civciv"
"Ya alperrr!"
Alper çok sinir olmuştum sinirle telefonu alperin yüZüne kapattım. Okulun bahçesine girdim.O sırada hızlı bir araba bana çarptı galiba.Kimdi ki bu??
Kafamı kaldırdığımda araba durdu ve içinden çok yakışıklı bir çocuk çıktı.
"Çüşş ya olmadı gel üstüme çık!"
"Bilerek mi çarptık Kızım."
"Yok bide bilerek çarpsaydın."
"Düşünürüm bir ara!"
Çocuğa gözümü devirdim ve kalkmaya çalıştım ama tökezleyerek geri yere düştüm. Çocuk bana yaklaştı ve beni kucağına alıp bankın birine götürdü.
"Yolun ortasında durmamalıydın!"
"Ney! Yolun ortasımı?"
"Hı hı"
"Okulun bahçesi diyecektin galiba!"
"Yoo hayır Gayette doğru dedim."
"Allahım neden hep böyleleri beni buluyor?"
"Neyse anasının kuzusu ben kaçar!"
"Ya bana bir baksana, kim anasının kuzusu yaa!! Şımarık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~İmkansızı severim~
FanficÖykü,ailesini kaybeden bir kız.Hoşlandığı bir çocuk ve kafasını karıştıran Çağtay.... İlk başlarda Emir'den hoşlanan öykü Çağatay'ın ve Emir'in davranışları üzerini kimi seçecek bakalım.. Küçük kız kendini emire teslim etmişken, olan son gelişmeler...
