Günler geçip giderken ben yaşadıklarımı defalarca kez anneme anlatmaya çalıştım. Beni hiç dinlememişti. Umursamıyordu çünkü annem artık annem değildi. Uyuşturucu onu mahvetmişti ve aklı başında değildi.
Mutfakta Bayan Kim bizim için kahvaltı hazırlarken kucağımdaki Jichu'nun siyah saçlarını okşuyordum. Anneme attığım yan bakışlar karşılık bulmuyordu. Sonra Jichu'dan bir ses duyar gibi oldum. Anlat hadi onlarada, aynı bana anlattığın gibi.
Kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım. Jiyoon neyim olduğunu sorunca patlamıştım, "O adam bana dokundu!"
Bayan Kim elindeki tabağı masaya bıraktı, "Hangi adam?"
"Senin yanında merdivende sıkıştıran adam! Bana zorla dokundu ve kendine de dokundurttu!" Annemden ufacık bir tepki bekledim ama bir şey olmadı. Sadece masaya yığılmasıyla etrafa tok bir ses yayılmıştı. "Yine bayıldı." demişti Bayan Kim. "Bir daha o adamı eve almayacağım. Sen de o gece yaşananları unutmaya çalış. Hayat devam ediyor." Bana tek tesellisi bu olmuştu.
O günden sonra artık ölsem dahi kimsenin umrunda olmadığımı anlamıştım. Benim Jichu'mdan başka hiç kimsem yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
doll • jensoo ✓
Fanfictionbabam bizi terk ettikten sonra annemle yeni zelanda'dan henüz yeni gelmiştik. annemin internet üzerinden tanışmış olduğu bir kadının evinde kalıyorduk seul'de olduğumuz zamanlar. kadının adını hatırlamıyorum ama soyadı kim'di. ondan her zaman nefret...
