KÂĞIT

39.BÖLÜM

Hava mükemmeldi piknikte öyle.
NAZ:Ee biz gezelim hadi ne duruyoruz.
SİREN:Cenk doyarsa.
Son lokmasınıda ağızına atıp
CENK:Doydun doydum,hadi gidelim.
Dedi .
KAAN:Nereye gidiyoruz.
CENK:Ayılara,bak bir kere daha taşıyamam omuzlarım hala ağrıyor.
NAZ:Hayvan!
SİREN:Hadi tartışmayı bırakın da gidelim.
KAAN:Dev salıncak var dağın yukarısında mükemmel birşey 160 m yükseklikten sallıyor.
CENK:Ben Naz'la binmem baştan söyleyeyim .
KAAN:Neden oğlum,5 kişi bineceğiz işte.
CENK:Ölmek için henüz çok gencim,birde salıncak taşımaz felan ha siz canınıza susadıysanız tabi binin.
Naz Cenk'in kolunu cimcikleyerek
NAZ:Bana bak seni gebertirim,kara goncula gibi çökerim üstüne!
CENK:Tamam be şaka yapıyoruz,ama biraz versen fena olmaz.
NAZ:Cenk!
CENK:Tamam tamam şaka.
Dağa tırmandıktan sonra salıncağa bindik baya eğlenceli geçmişti.Havada epey kararmıştı.Biraz aşağıya indikten sonra telefonumu orada bıraktığımı fark ettim .
SİREN:Yaa telefonum yukarıda kalmış,ben hemen alıp geliyorum.
SAVAŞ:Tek gidemezsin.
SİREN:Aşkım hemen yukarıda zaten,birşey olmaz siz burada bekleyin.
Deyip koştura koştura çıkıp telefonumu almıştım geri dönerken kendimi boşluktan düşermiş gibi hissettim ve düşmüştün ne yani çukura mı düşmüştüm kahretsin,Savaş'ı arayacaktım ama lanet telefon çekmiyordu.
SİREN:Kimse yok mu,Savaş,Naz!
Diye avazım çıktığı kadar bağırmama rağmen duymamışlardı. Bir-kaç denememden sonra kendimi yere bıraktım. Yukarıdan aşağıya doğru gelen ses ile kapadığım gözlerimi korkuyla açtım,Kaan yanımdaydı.
KAAN:Kahretsin ya!
SİREN:Yaa Kaan,sende mi.
KAAN:Kızım aklımız çıktı aklımız Savaş kuduruyor,haber verelim.
SİREN:Boşuna açma,telefon çekmiyor.
KAAN:Ne yani burada mı kaldık şimdi?
SİREN:Bilmiyorum ama çok yoruldum.
Dedim ve arkamı yaslanıp gözlerimi kapattım.
KAAN:Seni üzüyor.
Gözlerimi kısık bir şekilde açtım
SİREN:Kimden bahsediyorsun?
KAAN:Yapma Siren kimden bahsettiğimi çok iyi biliyorsun.
SİREN:Beni üzmüyor ,sen kuruyorsun.
KAAN:Hayır üzüyor,hiç kimseye çaktırmıyorsun ,neden!
SİREN:Yok öyle birşey.
Dedim ve ayağa kalktım.
KAAN:O adamı çekmek zorunda değilsin,seni zorluyorsa söyle bana.
SİREN:Yok öyle birşey biz Savaş'ile birbirimizi seviyoruz,gayette mutluyuz,bir sorun yok.
Yukarıdan gelen ses kafamı yukarı çevirdim seslenen Savaş'tı onu gördüğüme okadar sevinmiştim ki .Aşağıya halat uzatarak yukarı çıkmamızı sağlamıştı.
SAVAŞ:Sana tek gidemezsin dedim değil mi.
SİREN:Evet hayatım haklısın.
Bir kaç dakika sonra eve vardığımızda
CENK:Aha çukurcular da geldi.
SİREN:Çok komiksin.
CENK:Biliyorum.
Odaya gittim ve yorulmuş vücudumu koltuğa bıraktım,arkamdan Savaş geldi .
SAVAŞ:İyi misin?
SİREN:Evet.
SAVAŞ:Yüzün bir solmuş sanki,ateşin felan var mı?
Dedi ve yanıma gelip elini alnıma koydu.
SİREN:İyi hissediyorum,yorgunum sadece.
Yanıma oturdu,başımı omuzuna yasladım .
SAVAŞ:Siren ben seni sıkıyor muyum ,yada istemediğin bir hayata mı zorluyorum?
SİREN:Hayır canım,nereden çıkardın?
SAVAŞ:Hiç öyle takıldı aklıma
,varsa böyle birşey söyle.
Yanağına masum bir öpücük kondurdum
SİREN:Hayır,ve ben senin yanında seninleyken oğlumuza çok mutluyum.
Alnımdan öptü.
SAVAŞ:Seviyorum seni kadınım,çok seviyorum.
SİREN:Bende seni çok seviyorum birtanem.
Rize bize iyi gelmişti, aramızdaki ilişki düzeliyordu gittikçe daha iyiye gidiyorduk okadar mutluydum ki