Sanki saatlerce tüm sesimle seslenmişim gibi düğüm düğüm boğazım. Ağlamak istiyorum. Ya da yastığımdan uzaklaşmak. Ne kadar mümkün olmadığını şuan bilsem de. Uykusuzum desem anlar mısınız? Bi insan, uykusuz kalacak kadar ne yaşamış olabilir? Der misiniz? Ben soruyorum mesela kendime. Küçükken uykusuz kalan insanların nasıl dayandığını merak ederdim. Şimdi anlıyorum ki. Dayanamadıkları için uykusuz kalıyorlarmış. Ne garip değil mi? Küçükken anlamadığım bir çok şeyi anlıyorum. Şuan anlayamadıklarımı da ömür çetelemde gün kalırsa ilerde öğreneceğim. Ve bir gün bu dünyadan gidersem. Anladıklarımı anlatabilmiş ve yaşayabilmiş olmayı istiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Bir Vakti
Teen FictionTarif edemediğim anda kelimeler bir şarkıyla yüreğime eşlik ediyor ya işte o an tüm hislerim varlığını belgeliyor...