Bize İnan (Tamamlandı)

Bize İnan 7.Bölüm

Not: Yeni bölüm geldiii hem de her zamankinin iki katı daha uzun😉 Yazarken biraz düzenleme yaptım ama yine de yazım hatalarım varsa kusuruma bakmayın🙏 Uzun bölüm yazdım sonuşta detaylıca düzenleyemedim. Bölümün şanına yakışır yorumlar bekliyorum sizden😍 Lütfen okurken oy vermeyi de unutmayınız. Yıldızcıkları doldurmanız benim için çok önemli😊
Sessiz okuyucular da ses verirlerse hiç fena olmaz😉 Unutmayın sizin yorumlarınız oldukca bende yazmak için motive oluyorum. Haydi bakalım iyi okumalar size. Bana da iyi uykular😴

* * *

Suna: Reyhan?

Cavidan iç ses: Yine mi sen Allahın cezası?!

Narin: Baba ne yapıcaz şimdi?

Cihan: Dur kızım biz müdahele etmeyelim.

Emir iç ses: Geldin , burdasın

Reyhan iç ses: Burdayım.

Emir iç ses: dört yıl boyunca hiçbir zaman umudumu kaybetmedim seni bulacağıma dair..

Reyhan iç ses: dört yıldır hiç dinmedi özlemim.

Emir iç ses: Artık burdasın tam karşımdasın...

Emir: Burdasın karşımdasın

Reyhan: Karşındayım.

Emir: Dönmeni o kadar çok istedim ki Reyhan

Reyhan: Ama..ama artık bu birşeyi değiştirmez biz boşandık. Lütfen...

Der ve koşarak davetin olduğu mekandan çıkar. Emir de hemen peşinden gider. Haliyle diğerleri de...

Yolda

Emir: Reyhan! Reyhan bekle..Reyhan diyorum!

Diyerek kolundan tutup kendisine doğru dönderir Reyhanı ve o an aralarında kısa ama asla unutulmayacak bir bakışma geçer.

Reyhan: Ne istiyorsun?

Emir: Ne mi istiyorum? Hesap istiyorum hesap!

Der bağırarak.

Reyhan: Benim Allahtan başka kimseye verilecek hesabım yok. Şimdi bırak kolumu!

Emir: Bırakayımda kaç öyle mi? Bu kez hesap vermeden hiçbir yere kaçamayacaksın!

Der ve o an Cavidan araya girmek istese de Cihan engel olur.

Cihan: Araya girmeyelim lütfen. Bu hesaplaşma er yada geç olucaktı. Olsun da bitsin en iyisi.

Reyhan: Benim kimseye verilecek bir hesabım yok. Bizim aramızda ki herşey bitti ve boşandık.

Emir: Boşandık mı? Tenezzül edip ortaya çıkmadın bile. Avuktanla yolladığın dosyalarla boşandık biz.

Reyhan: Bunları mı konuşucaz şimdi? Neyin hesabını vermemi istiyorsun neden gittiğimin mi? O zaman kulaklarını aç da beni iyi dinle. Evet gittim. Çünkü ben Cemreyi yaraladım yanlışlıkla veya kasıtlı farketmez yaraladım. Sokaklarda kalmasına izin vermediğim , yanıma aldığım ve senin her zaman yanında olucam deiye söz verdiğim çocuğa sahip çıkamadım. Kendi mutluluğum içinde kaybolarak onu da kaybettim. Üstelik Leyla da benim yüzümden öldü. O arabada olması gereken de ölmesi gereken de bendim. Zamanında çıkıp gitmeliydim hiç kimsenin hayatı benim yüzümden mahvolmadan. Ama ben inandım..asla gerçekleşemeyecek bir masala inandım. Mutlu oluruz sandım ama olmadı. Başından beri evliliğimiz insanlara mutsuzluk dışında birşey getirmedi ve üstüne birde üç kişinin hayatı mahvoldu. Cemre akıl hastanesine kapatıldı , Zeynep ve Leyla da toprağın altında ve sen hala bana neden gittin mi diyorsun? Onca mutsuzluğun ve facianın üzerine hiçbir şey olmamış gibi mutlu olamazdık. Hep aramızda olucaktı bu gerçekler. Ve bizi asla mutlu etmeyecekti.