|SHİZAYA|H͞͞a͞͞y͞͞a͞͞l͞͞ K͞͞ır͞͞ık͞͞l͞͞ığım͞͞ 💔

2. Bölüm

     İğrenç olduğumu birçok kişiden duydum ama.. Sevdiğimin ağzından duyunca kırılmak bir yana yüreğim tekrar eskisi gibi olamayacak şekilde parçalandı, koparıldı.. Yok edildi..

    Bir sürü kişi vardı benim gibi hisseden ama onların çoğu mutluydu, kendileri gibi onalara uygun, onlar gibi düşünen birilerini bulmuştu. Bense işte en imkansızını seçtim bile bile. Kalp bu engel olamazsın, hep başına buyruktur. Kırılacağını bile bile..

Onu o gün çağırdığımda o bende farklı bir şeyler olduğunu sezmişti, anlamıştı.

Flashback~

Shizuo: Hey pire! Neyin var senin? Yüzün asık, bugün o sinir bozan gülüşün yok.

İzaya burukça gülümsedi.

İzaya:Çünkü benim gülüşüm, gülüşümün sebebi sensin Shizuo-chan ve bundan sonra korkarım hiç gülemeyeceğim çünkü sen benim suratımı dahi görmek istemeyeceksin.

Shizuo küçük bir kahkaha atar.

Shizuo: Hadi ama şaka mı bu?

İzaya gülmemişti aksine çok ciddi görünüyordu.

Shizuo: Neyin var senin ?

İzaya: Ooo benim tatlı Shizuo-chanım beni mi düşünüyormuş?~

Shizuo: Yok ne alakası var.. Sadece..beni buraya bu saçma sözler için çağırmadın herhalde?

İzaya: Asıl sözlerimi henüz söylemedim ve sözlerime saçma demene de kırıldım Shizuo-chan.

Shizuo: Hadi ama sen mi kırıldın? Güldürme beni.

Ama İzaya oldukça ciddiydi ve bu Shizuo'yu endişenlendiriyordu çünkü konuşmanın kötü yerlere gideceğini hissediyordu.

İzaya:Benimde bir kalbim var bende bir insanım Shizuo!

Shizuo şaşırmıştı çünkü ilk defa ona sadece adıyla seslenmişti ve bu konunun ciddiyetini açıklıyordu.

Shizuo:Hey derdin ne senin noldu?!

İzaya: Aşık oldum Shizuo!

İzaya'nın gözleri dolmuştu ve kendini zor tutuyordu.

Shizuo: Ne yani benden tavsiye mi istiyorsun? Git ona seni seviyorum de!

İzaya: Ya kabul etmezse? Ya sevgime karşılık vermezse?

Shizuo: O zaman unutmalısın onu ayrıca senin gibi bir pireyi kim sever!

Senin gibi bir pireyi...Benim gibi birini kim sever ki?

Shizuo: Ama belli olmaz sen yine de git açıl belki kavuşursunuz belli olmaz.

İzaya: Ne demeliyim ona?

Shizuo:Ben aşk uzmanı mıyım bana niye soruyorsun? Git seni seviyorum diye bağır.

İzaya: Emin misin?

Shizuo: Aşk hayatın beni ilgilendirmiyor ve ben gidiyorum sende seviyorsan haykır ona çok geç olmadan.

Shizuo arkasını döndü ve ilk adımını attı ardından duyduğu şeyle olduğu yerde donakaldı.

İzaya:Seni seviyorum Shizuo-chan!!! Bu aşk! Aşığım sana a-aşı-ğğımm-mm..

Sona doğru sesi inceldi, çatallaştı ve kısıldı. Shizuo yaklaşık bir dakika sonra ancak kendini toparlayabilmişti.

Shizuo:Başına bir şey mi düştü senin? Ne saçma şeyler konuşuyorsun,içtin mi sen?

İzaya:Hayır.

Shizuo:Hasta falan mısın o zaman? Manyak manyak konuşma ben erkeğim ve sende öyle. Bu iğrenç bir şey!

Bunu söylerken yüzünde iğrendiğini belli eden bir ifade vardı. İzaya ise bu ifadeyi bekliyordu, kendisini buna hazırlamıştı. Buraya hangi hayallerle gelmişti ki? Shizuo kim, o kim?!

Hayat acımasızdı işte ya da o hep yanlış yoldaydı..

Günümüz~

Hayatına kaldığı yerden devam etmek zorundaydı İzaya ve bunu başardı da. Sadece biraz zaman aldı o kadar.

Muhbirliğe devam ediyordu ve tek dostu olan Shinra ile sık sık görüşüyordu. Shizuo... Onu ise 3 yılda sadece 1 kere görmüştü ve daha da görmedi. Shinra onun taşındığını söylemişti ve İzaya şimdi tekrar yıkıktı. Onun yüzünden gitmişti.

Onun yüzünden..

Ondan sonra daha da hiç görüşmediler..

***

Hırkamı giyinip biraz İkebukuro sokaklarında dolanmaya karar verdim. Hava bugün çok güzeldi tek başına kafa dinlemek için. Keyfimi hiçbir şey kaçırmamaz diye düşünüyordum.. Ancak çarpıştığım kişi buna engel olmuştu.

Shizuo: Hey önüne.. Baksa-na..!

Shizuo da İzaya'ya çarptığını yüzünü kaldırdıktan sonra farketmişti ve bu da sonlara doğru kekelemesini sağlamıştı. İzaya da en az onun kadar şaşkındı.

İzaya: Sen.. Sen gitmemiş miydin? Neden geldin?

Shizuo bu soru üzerine afallamıştı.

Shizuo: Ne yani gelemez miyim? Buralar senin mülkün mü?!

İzaya: Hayır sadece benim gibi iğrenç bir yaratıkla aynı havayı soluyacaksın ondan dedim.

Shizuo'nun gözünde İzaya'nın anlamdıramadığı bir bakış vardı halbuki İzaya bu konuda çok iyiydi. Yıllardır insanları araştırıyordu.

Shizuo: Burada küçük bir işim vardı ondan geldim.

İzaya: Peki, benden hâlâ iğreniyorsun demek ki.

Shizuo: Ben öyle bir şey demedim uydurma teme!!

İzaya: İğrenmiyor musun?

Shizuo: Senin amacın ne? İğrenmesem bile senin gibiler her yerde var onlardan kaçış yok!!

İzaya işte şimdi çok kırılmıştı. O herkesle bir değildi. Ya da öyle miydi?

İzaya: Bir şey diyim mi sana hiç değişmemişsin hâlâ canavarsın!!

Shizuo: Ve sende hâlâ iğrençsin!!

İzaya: Sende öylesin Shizuo senden nefret ediyorum!!!

İzaya hıçkırarak gözyaşalarını serbest bırakıp arkasına dönmüştü oradan olabildiğince hızlı ayrılmak için ancak.. O korna sesini geç duymuştu ve Shizuo da o kamyonu geç görmüştü.. Her şey bir anda oluvermişti. Kimse ne olduğunu anlamamıştı ama asıl soru bundan sonra ne olacağıydı?..