LANETLİ KIZLAR

4. Bölüm

Saat 05:30 ve yine küfür ettiğim o alarm sesi. Yataktan hala uyanamamış bir şekilde kalktım. Ama dün gece gördüğüm o rüyayı unutamamıştım. Çok korkunçtu.
Oda kapısı çalar:
Takk tak tak..
.........
NERGİS: Hadi knk hızlıca giyinde okula geç kalmayalım. Zaten cenk'i görmek için sabırsızlanıyorum.
ÖYKÜ: Şu çocukları çok merak ettim. Hadi sen çık bende giyinip geliyorum.
NERGİS: Kapıdayım acele et.
ÖYKÜ: Tmm.
..........
Şu okuldaki 3'lü çocukları hiç görmedin. Ama nergis'in anlattığına göre havalılardır. Çok merak ediyorum onları.
NERGİS kapının ordan bağırarak:
Hadi lan ne yapiyon içerde?
Tamam, Tamam geldim.
......
Elbiseme uyan bir ayakkabı seçtikten sonra dışarı çıktık. Ve okula doğru yürüdük. Fakat sokak lambalarının yanıyor olmasına rağmen sokak karanlıktı. Ve evet benim karanlığa büyük bir fobim var. Bir yandan korkuyor bir yandan üşüyor bir yandan da tedirgindim. Nedenini bende bilmiyorum. Ve biz yürümeye devam ediyorduk. Nihayet okul binası göründü. Okula girdik. Ve yukarı çıkmak için merdivenlere yöneldik. Yukarı çıktık ve sınıfa girmemizle hocanın gelmesi bir oldu. Hemen sıralarımızaa oturduk dersimiz matematik ve benim en kötü olduğum ders. Bikere ismi şekil
M-A-T-E-M-A-T-İ-K   Bu ne amk sanki  deterjan ismi. Neyse yani anlicağınız bu ders benim dersim değil ve ben matematik dersinde hep arka sıraya geçer 40 dk boyunca uyurum. Ama nergis öyle değil. Matematiği çok iyi ve kafası bir deftere bakar bir tahtaya bir de öğretmene. Çalış amk çalış hayat bi sana güzel. Neyse bu ders benim için sıkıcı olduğundan dolayı hemen nergisin yanından kalkıp en arka sıraya gittim. Kafamı sıranın üzerine koyup uyuyacaktım ki sıranın üzerinde yazan şey dikkatimi çekti. Sıranın üstünde kocaman bir yazı vardı ve şöyle yazıyordu:

TEHLİKEDESİNİZ👹👹

Aman allahım buda ne? Ürkek bir sesle hocadan izin alıp lavaboya gittim. Lavaboda kendi kendime düşündüm. Biri bana oyunu oynuyor yoksa bütün bu olanlar gerçek mi? diye düşünürken; bir yandan saçımı başımı yoluyor bir yandan deliriyordum ama hayır Olamaazzz dersi unuttum. Hemen saçımı başımı düzeltip derse geri dönmem lazım. Aynaya doğru baktım. Offff artık deliricem😢😢. Buda ne aynada aynada da korkunç bir yazı:

LANETLENDİNİZ😱😱

Aynaya baktığımda kocaman bir yazı ile lanetlendiniz yazıyordu. Zaten sıra da yazan o korkunç yazı ile ürkmüştüm. Delirmiştim artık neden benim başıma bu olanlar geldi. Neler oluyor böyle derken tenefus zilinin çaldığını duydum.  Derse haliyle gidememiştim. Birden kapı sesi geldi offf genemi  çok korkuyorum biri bana yardım etsin diye ağlayarak mırıldanıyordum. Psikolojim alt üst olmuştu artık. Ve kapı açıldı gelen nergis'di .
- Ohh senmiydin bende şey sandım.
- Ne, Ne sandın?
- Boşver yaa
- Oha noldu kızım sana böyle. Kan ter içinde kalmışsın. Dur bi dk sen birde ağladınmı?  Öykü neler oluyor sana bir kaç gündür yoksa benim bilmediğim birşeymi var? Bana anlatabilirsin kardeşim bak ben herzaman senin yanındayım.
- Şe-şe-şe-şeyy
- ney ÖYKÜ ney?
- şuraya bak
İşaret parmağımı  aynaya doğru göstererek nergise aynaya bakmasını söyledim. NERGİS aynaya doğru döndü ve:
Aaaaaaaaaaağğğ

- Ö-ö-ö-ÖYKÜ bu ne?
- Nergis kać gündür başıma böyle çok garip şeyler geliyor. Ve psikolojim mâf oldu.
- Ya kardeşim peki neden bana söylemedin.
- Korktum bana inanmazsın dalga geçersin benimle ilgili yanlış düşünürsün diye korktum.
- Herşeyi bana yeniden en baştan anlatacaksın öykü ama şimdi şu korkutucu yerden çıkalım.
- Tamam ama ayna nolacak?
- Öyle burda kalacak gelen gidende bakar işte. Ya kızım salakmısın birşeyler bulda temizleyip çıkalım şurdan.
- Tamam da bana niye bağırıp duruyorsun? Korktun diye sinirini benden çıkarma.
- Kiimmm benmi korktum pehh güldürme benide şurayı silmeye devam et.
- Off tm.
Nergisin ağzından:
Dersin bitmesine çok az kalmıştı. Ama öykü hala gelmemişti. Öğretmen de bu kız nerde kaldı diye söylenip duruyordu bende hemen;
- Hocam öyküyü çağırmaya gidebilirmiyim
- Hayır gidemezsin. Zaten zilin çalmasına az var tenefüste gidersin.
- Tamam hocam derken;
Çayır çimen geze geze oooooo
Hah o muhteşem zilimiz çaldı. Hemen öykünün yanına gitmeliyim
Deyip sınıftan çıktım. Koşarak kızlar tuvaletine gittim kapıyı açtım. Ama öykü çok garipti. Terlemiş üstüne hemde ağlamıştı. Normalde hiç öyle değildir. Ama noldu bu kıza böyle. Hemen yanına gidip neler olduğunu sordum. Çok korkmuşa benziyordu. Onunla konuştum ve bana herşeyi anlatmasını söyledim. Bana parmağıyla aynaya bakmamı işaret etti. Aynaya kafamı çevirdiğimde gördüğüm o yazıyla çok korkmuştum hatta çığılık bile attım. Öyküye buda ne diye şaşkınca baktım. Ama öykü bana korktuğumu ve bu yüzden ona bağırdığımı falan söyledi. Bende onu tersledim ve karşısında güçlü durabilmek için korktuğumu fazla belli etmemeye çalıştım. Öykü küçüklüğünden beri korkaktır. Ailesini kaybettikten sonra ben hep onun yanında oldum. Ve ona Hem annelik yaptım hemde en iyi dostu oldum. Biliyorum şimdi diyeceksiniz sanki kaç yaşındasın annelik yaptın diye. Ama gerçekten bu olanları birtek yaşayanlar bilir. Yani anlicağınız her nekadar korksamda bunu ona belli etmemeye ve onunda kormamasını sağlamaya çalıştım.
Sonra hemen öyküye aynayı silip oradan uzaklaşmamızı söyledim. Ve aynayı sildikten sonra tuvaletten çıkıp okulun bahçesine doğru ilerledik. İnanamıyorum karşımda cenk ve diğerleri. yan bankta boş oraya oturmamız için öyküyü durttüm ama o hiç umursamıyordu.