The Worst Section

Chapter 6

It's been a while since I feel this kind of happiness and I'm really thankful for this kind of people I met.

Nabaling ang atensyon ko sa cellphpne ko ng biglang tumunog ito.

Sino kaya itong nagtext sakin?

From: Janina
6:35 pm

SAPPHIREEEE I REALLY MISS YOUU! I SWEAR I MEAN IT :(( Hang Out? Ang dami kong nababalitaan about you and The Great Four. I hope you can share it with me HAHAHA I Love Youuu♥

Napangiti na lang ako ng mabasa ko ang message ni Janina kase naiimagine ko yung facial expressions at tone ng voice nya

So I decided to text back to her

To: Janina
6:40 pm

Janina my friend I really miss you too. We can hang out soon then I will share some stuffs with you also but we need to check out sched also We are in Senior HS not in Junior HS anymore Ingat ka palagi luv uuu♥

Sent

Minsan talaga mapapaisip ka na lang na  may mga tao pala na ipapafeel sayo na special ka kahit sa maliit na paraan lang na ginagawa nila

Nagpapasalamat din ako na naging kaibigan ko si Janina kase she never left me and judge me. Janina's family is a close friend also kaya naging magkaibigan kami we experience up and downs but we are strong and born to be ready.

Few minutes later my phone beep

From: Janina
7:00 pm

Noted phire! I will check my schedule for you. See you around!

Di ko na siya nireplyan kase lalong hahaba ang usapan namin hanggang sa text ko na lang din nakwento ang mga dapat naming pag-usapan hays

*tok tok*

*tok tok*

Napabalik ako sa reyalidad ng may kumakatok

"Sapphire?Kakain na anak baba ka na" tawag ni Mama Leah

"Sige po susunod nako"

It's dinner time sana ay masagot nya na ang paulit-ulit kong tanong sa kanya na hanggang ngayon ay wala pa ring kasagutan

Sana lang talaga

Pababa palang ako ay kitang-kita at amoy na amoy ko na ang mga masarap na pagkaing nakahain sa lamesa kaya dali dali akong pumunta sa dining area

This is it!

"Ma?"

"Please phire Let's not talk about it!" may gigil na sabi ni mama

"Let's eat first" dagdag pa niya

"Okay"

Mabilis din kami natapos kumain at tumulong ako sa pagliligpit ng pinagkainan namin

"Ma akyat na po ako"

"Sige"

Pagkarating ko palang sa kwarto ay unti-unti na naman akong nilalamon ng lungkot. Ilang taon na rin ang nakakalipas simula nung nawala si kuya sobrang miss ko na siya

Sana lang naging masunurin ako sa kanya nung panahong nabubuhay pa siya

Ang bata pa niya para mawala siya sa amin

Naramdaman kong unti-unti ng kumakawala ang mga luha ko kaya niyakap ko na lang ng mahigpit ang unan ko at pumikit at inalala ang lahat ng masasayang memories with him

Flashback

"Sapphire nandito na si kuya"  dali-dali naman akong bumaba para salubungin siya

"Kuyaaaaa gioooo sobrang namiss kita bakit kase ngayon ka lang umuwi?" sabay yakap ko sa kanya ng mahigpit

"Oy sapphire huwag ka ngang madrama diyan parang 2 weeks lang tayo hindi nagkita e"  sabay yakap niya rin sa akin pabalik

"Gio at phire tara na dito at kakain na tayo" sigaw ni mama mula sa kusina

"Tara na't nagugutom na ako"

Hinila na ako ni kuya sa kusina para kumain

"Gio kumusta naman OJT mo sa manila?" tanong ni mama habang nagsasandok ng kanin

"Okay lang naman po ma, ang babait po nila sa akin" nakangiting sagot ni kuya

"Ikaw naman sapphire kumusta pag-aaral mo? Baka kolelat ka sa klase nyo ha?" sabay baling ni kuya sa akin

"Oyyy malabong mangyare yun! Diba nga may lahi tayong matatalino? Remember? "

"Nako nagyabang ka na naman HAHAHAHA"

Hay nako kuya kaya gusto kitang nandito eh napapasaya mo ko

Unti-unti akong napadilat at tsaka ko narealize na wala kana hindi kana babalik ulit

HINDI NA ULIT KITA MAKIKITA, MAYAYAKAP, MAKAKAUSAP AT MAKAKASAMA ULIT :(((((

Hanggang alaala na lang ang lahat alaalang kahit kailan ay hindi ko makakalimutan

Unti-unti ko ng nararamdaman at ang pagod kaya mabilis din akong nakatulog pero bago yun ay kumawala parin ang luha ko

Kailangan mo ng magpahinga sapphire!