New mission

5

De weken die volgen hoor ik niks van Matthijs. Ik stuur hem berichtjes en alles maar hij reageert niet. Dus ik leg me er bij neer dat het nooit meer zal worden dan gewoon een verliefdheid. Ik kijk uit het raam en zie dat het regent. Het is echt een stort bui en dan opeens stopt het. Op het balkon gaat de deur van Saffron haar kamer op en stapt ze naar buiten. Ze steekt een sigaret op. Ik glimlach. Ze probeert het te verbergen voor pap en mam. Ik trek mijn schoenen aan en loop dan naar haar kamer toe. Als ze me ziet wil ze haar sigaret uit doen en binnen komen maar ik sta al buiten voor ze iets kan doen. "Mag ik ook 1?" Vraag ik haar. Ze fronst. "Ja tuurlijk." Zegt ze dan. Ik ga naast haar zitten en steek ook een sigaret op. Het is midden in de nacht, dus iedereen slaapt al. De lucht word helder en de sterren komen te voorschijn. We kijken beide naar boven. En vallende ster. "He.. zag je dat?" Vraagt Saffron. Ik knik. "Ja, maar hij is anders dan anders." Zeg ik zacht terug. "Hoe bedoel je." "Nou normaal bij een vallende ster zie je een flits er achteraan. Maar nu was het alleen een stipje dat snel ging." Ze knikt. "Dat is waar." We blijven naar de sterren kijken en dan opeens zien we een licht door de wolken heen. "Wat is dat?" Vraag ik verbaasd. "Wat?" "Dat licht daar door de wolken. Iets cirkelt boven de kerk." We blijven er naar kijken. "Raar..." ze knikt. Ik doof mijn sigaret en gooi hem in de prullenbak op het balkon. "Ik ga slapen, tot morgen." Zeg ik tegen haar. Ze knikt en neemt haar laatste hijsje van haar sigaret.

De volgende dag ga ik naar het ziekenhuis voor die kogel die nog steeds in mijn heup zit. Volgens mij zit er een dikke ontsteking in want het doet pijn! Aitana is naar Nederland gekomen voor mij. Ze zit nu naast me voor de operatie begint. "Waarom wil je mij er bij hebben." Zegt ze zo zacht dat alleen ik het kan horen. "Weet je nog dat vliegtuig dat ontploft is? Die is ontploft doordat ze wisten dat ik daar in had moeten zitten." Ze fronst. "Ze willen je dus dood hebben." Ik knik. "Waarom weet ik niet, maar ik wil iemand bij me hebben die snapt wat ik bedoel. En na alles wat ik jou heb kunnen vertellen ben jij de enige die het snapt." Ze knikt en pakt mijn hand vast. "Ik zorg er voor dat je niks overkomt, waar zijn je wapens." Zegt ze dan. Ik knik naar mijn tas aan de andere kant van de kamer. "Als je schiet, in de heup of schouders." Zeg ik tegen haar waarna er iemand binnen komt om me mee te nemen.

De operatie is goed verlopen, niemand heeft geprobeerd om mij te vermoorden en Aitana is nu een verpleegster van de Europese FBI, met het uiteindelijke hoofdgebouw in Amerika maar je snapt wat ik bedoel hoop ik.

Ik sta nu in de arena een wedstrijd van Ajax te bewaken. Volgens mij doen ze dit expres. Ze weten dat ik een hekel heb aan voetbal. En dan ook nog hier, waar alles me hier denken aan Matthijs.

Er word een arm om mijn schouders heen geslagen als de wedstrijd afgelopen is. Estelle Bergkamp, wat een genoege dat je weer bij ons bent." Het is Donny van de Beek. "Wat moet je Donny." Zeg ik en probeer zijn arm van mijn schouder af te gooien. "Ik vroeg me af of jij morgen iets met mij zou willen drinken." Ik kijk hem aan. "Nee." Zeg ik dan resoluut. "Het is geen date..." zegt Donny dan. "Nog steeds nee..." hij zucht. "Estelle, ik heb het even nodig om tegen iemand te praten, en als ik naar jou kijk kan ik zien dat je te vertrouwen bent, alsjeblieft, ga morgen mee om iets te drinken." Ik zucht. "Je krijgt morgen een half uur. Haal me om 13:00 op." Zeg ik en loop dan weg. "Maar.." ik draai me om. "Nee niks maar..  ik heb morgen van 13:00 tot 13:30 tijd om te praten. De rest van de dag ben ik aan het werk."

De rest van de dag word ik achterna gezeten door mannen en vrouwen. En zoals altijd klim ik een brandtrap op om de hoogte in te gaan. Yasmine appt me dat ik niet thuis moet komen omdat de fbi me zoekt. Als ze me vandaag niet te pakken krijgen ben ik officieel eem voortvluchtige. Voor de rest van mijn leven. Ik app haar terug dat ik de komende tijd van de radar blijf en dat ik wel in het bos blijf slapen als dat nodig is. Ik app Aitana.
Als de FBI komt vragen of je weet waar ik ben, dan zeg je niks. Als ze zijn geweest laat je het weten door je status te veranderen in een watermeloen, oke? En please het gesprek even verwijderen... love you♡.
Ik krijg een bericht terug als goedkeuring. Daarna zet ik mijn vliegtuigstand. Ik kijk over de rand van het gebouw waar ik op sta en zie dat er nog steeds mensen rondlopen. Ik maak fotos van de mensen die aan het zoeken zijn en kijk dan in mijn tas of ik iets is waarmee ik mijzelf kan vermommen voor cameras in de stad. Een sjaal en een pet.