Kurduğum hayaller şimdi neredeler?
Kaf dağının görünmeyen kısmı nerede?
Gözün görüp sevdiği yar nerede?
Gözden uzak olup gönlüme yakın olanım,
Şimdi neredesin?
İnsan diğer yarısını bulunca tamam olurdu hani
Peki ben seni bulduktan sonra neden yarım kaldım? Tamam olması gereken ne varsa yarım yalamak duruyordu karşımda. Hayatın içinde ki izimiz silinmeye yemin etmişcesine yok oluyordu karşımda. Soyadın en çok benim adıma yakışacaktı oysa şimdi adım da eş'siz kaldı.
Beynimi kemiren düşünceler var. Düşündükçe içimi üşüten düş'ünceler sarıyor bedenimi. Hani bir rüya görürsün de birden bir boşluğa düşüyormuşsun gibi birden sıçrayıp uyanırsın ya uykundan nefesin kesilir de soluğun yetmez ya ciğerlerini doldurmaya öyle bir boşluktu işte sensizliğin adı. Düştüğümü sandığım ama bir türlü yere değmeyen ayaklarım uyanmama izin vermiyordu işte. Düştük'çe düş'lerde kaldık ne bir gerçeğe tutunabildik ne de düştüğümüz bu çıkmaz da ayağa kalkabildik..
Elif Karabulut
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sustukça Büyüdüm
PoesiaBir dilek hakkım olsaydı hiç büyümemiş olmayı dilerdim hep küçük, masum her şeyden bir haber olan küçük bir kız çocuğu olarak kalmak isterdim. Tek üzüntüm yakalandığım zaman söbelenmek olsaydı. Oynadığım körebe oyunların da saklı kalsaydı çocukluğum...
