Love Has No Rules

hoofdstuk 8

Pov Ruben
Ik word wakker als er een zachte herfstbries door het raam waait en de zachte herfstzon door de gordijnen schijnt. Ik doe rustig mijn ogen open en zie Max voor de spiegel staan. Ik kom achter hem staan en geef hem een kus in zijn nek. 'Ruub, ben ik te dik?' Ik sla mijn armen over hem heen. 'Je bent perfect.' 'Pff, dat zeg je maar om mij goed te laten voelen.' zegt hij. 'Neen, dat zeg ik omdat het zo is en omdat het niet eens een maand heeft geduurd om tegen je eetstoornis te vechten. Voor mij ben je perfect. Het maakt niet uit of je nu dik, mager of gespierd bent.' zeg ik en geef hem nog een kus in zijn nek. 'Wel, ik heb honger. Jij ook?' vraagt Max. Ik ben blij te horen dat hij zijn eetlust terug heeft. 'Goedemorgen jongens, goed geslapen?' vraagt mams. 'Ja hoor.' Max en ik gaan zitten en horen paps weer eens mopperen. 'Ruben, ooit gehoord van een t-shirt?' Natuurlijk moet hij op alles commentaar geven. 'Ik ben net wakker en heb dus nog geen tijd gehad om andere kleren aan te doen. 'Hebben jullie samen in een bed geslapen?' bromt paps. 'Nee natuurlijk niet, hij in zijn bed en ik op een luchtbed.' antwoord Max snel. Max legt zijn hand op mijn been en ik leg mijn hand op de zijne. Mams kijkt even naar wat er allemaal onder de tafel gebeurt en heeft ons blijkbaar door. Ze glimlacht even maar doet dan weer verder met de afwas.

'Hey umm, ik heb binnen 2 uur lacrosse wedstrijd. Zin om te komen?' 'Ja, natuurlijk. Ik doe alles voor jou, my love.' zegt Max en geeft mij een kus op de mond. Ik doe mijn kleren aan en neem mijn sporttas. 'Klaar om te vertrekken?' Max knikt en loopt de trap af. 'Ruben, de auto staat al klaar.' zegt mams. 'Mag Max mee naar de wedstrijd?' 'Ja is goed.' Max en ik gaan samen op de achterbank zitten. 'Ruben, wanneer ging je zeggen dat je uit de kast komt?' Wacht hoe weet mams...? 'W-wat bedoel je?' 'Wel, beste vrienden zitten normaal gezien niet onder de tafel aan elkaars benen te friemelen. En je zit nu met je hand tussen Max zijn benen.' Ik zak door de grond van schaamte. Mijn ogen beginnen bijna te tranen. 'Hey lieverd, daar is niets mis mee hoor. Het maakt niet uit of je nu hetero, homo, bisexueel, pansexueel of asexueel bent. En ik zal het niet tegen je vader zeggen.' Ik droog mijn tranen en Max geeft mij een kus.

'Veel succes Ruub.' zegt Max voor ik tussen de menigte verdwijn. De kleedkamer is zoals altijd: rommelig en luidruchtig. Links zie ik 2 teamgenoten kussen en rechts zie ik de aanvallers elkaar spanken met natte handdoeken. 'Yow Ruben, alles goed?' 'Yeah man, en met jou?' 'Çava, net uitgemaakt met mijn vriendin en daardoor een klap op mijn gezicht gekregen. Maar voor de rest is alles ok.' 'Heftig man.' Ik kleed mij om en wacht op de anderen met mijn stick in mijn handen. We arriveren op het veld en iedereen roept luidkeels: 'GO VIKINGS!' aangezien dat de naam van onze ploeg is. Het spel is begonnen en iedereen loopt als gekken achter de bal. 'Komaan Ruben!' schreeuwt Max. Max brengt echt geluk want net op dat moment had ik gescoord. Zo zijn we nog wat bezig tot de match gedaan is. Ik zet mijn helm af en slenter vermoeid naar de kleedkamer. 'Hey Ruben, hoe heb je het voor elkaar gekregen om 5 keer achter elkaar gescoord te hebben?' 'Geen idee.' Er wordt op de deur geklopt en Lars (een van de verdedigers) doet open. 'Hallo kan ik Ruben even spreken?' zegt Max die zijn hoofd door de deur steekt. 'Ruben, je hebt bezoek.' zegt Lars. Max en ik gaan even apart staan voor een beetje privacy. Max drukt zijn lippen op de mijne. 'Je was geweldig daar op het veld.' 'Bedankt voor het supporteren.' 'Graag gedaan.' Max en ik drinken nog even iets en gaan dan terug naar huis.

'Ruben, opstaan.' Ik open rustig mijn ogen en sla de dekens van mij af. Ik slenter naar beneden (bijna van de trap gevallen) en ga aan tafel zitten. Ik herhaal mijn dagelijkse ochtend routine en stap naar de bushalte waar ik Max tegenkom. 'Hey Sunshine.' groet hij. 'Hey Poolvos.' Ik geef het liefste vriendje van de hele wereld een kus op zijn wang en stap samen op de bus. 'Sunshine?' "Ja Poolvos?' 'Ik zou toch wel willen dat we onze relatie een beetje geheim houden.' 'Waarom?' 'Wel er verschijnen tegenwoordig enorm snel roddels op de pagina en ik wil niet de hoofdroddel worden snap je.' Ik accepteer zijn keuze en besluit om alles wat minder opvallend te doen. Maar ik kan het niet helpen om van Max zijn mooie lichaam af te blijven. Zijn lichaam is niet zo gespierd als dat van mij maar zijn benen en huid. Die zijn prachtig. Voor zover benen en huid prachtig kan zijn. Zijn verwarde gitzwarte haar is zo zacht als schapenwol en zijn lippen zijn perfect rood en vol. Zijn tong is echt... ok veel te veel details.

Als we aankomen op school staat bijna iedereen naar mij en Max te staren. Er is niet echt iets waar he naar kunt kijken want Max en ik hebben geen fysiek contact met elkaar. Een paar meisjes giechelen en praten tegen elkaar terwijl ze onze richting uitkijken. 'Proficiat Ruben, jij en Max hebben de voorpagina bereikt.' zegt Karen die de internetpagina van POProddel toont.

Sarah Van Akker heeft deze morgen om 7u30 het volgende bericht geplaatst: Max en de super knappe Ruben van 3 Humane wetenschappen hebben stiekem een geheime relatie. Dat Max homo was is al een tijdje bekend maar we hadden niet verwacht dat Ruben de hottie ook zo iemand is. 'Ik zou onze relatie liever geheim houden.' zei Max. Andere leerlingen zagen die twee kussen achter de kleedkamers na het lacrosse toernooi.

Ok erger dan dit kan het niet worden. Victoria, de queenbee van de school (dat zegt ze dat ze is) komt op ons af gestapt met haar handlangers en gehypnotiseerde jongens. Ok ik heb me bedacht. Het KAN dus erger worden. 'Haha, daar zitten de twee flikkers.' Max staat recht en aan zijn gezicht te zien is hij niet bepaald blij. 'Ja ik ben toch wel liever een flikker dan een lelijke barbiepop met stenen hart.' Ik heb Max nog nooit zo bezig gezien. Ik krijg er zelf kippenvel van aangezien Max zijn ogen als hij boos is, griezelig beginnen te glimmen. Zijn prachtige bruine ogen met gouden fonkelingen geven nu precies licht. 'Jij vieze...' 'vieze nicht? Vuile flikker? Vieze homo? Weet je Vi. Het kan me allemaal niet schelen. Zolang ik bij Ruben ben, kan je me alles noemen want het is niet meer dan waar.' Victoria is het blijkbaar beu want ze rent stampvoetend weg. 'Waaraan heb ik jou te danken.' zeg ik en geef hem een kus. 'Hey beauty.' zegt Sophie die er gezellig bij komt zitten. 'Hey Sunflower.' zegt Karen. Karen en Sophie beginnen eventjes klef te zoenen tot dat Max besluit om hetzelfde te doen bij mij. Natuurlijk wil ik niks liever dan met Max kussen geniet ook van de kus. Iedereen staat te staren maar dat interesseert ons nu eens helemaal niets. De enige personen die voor ons hier zijn zijn Karen, Sophie, Max en ik. Ookal staan er 100 mensen te kijken, het interesseert ons geen fluit.
TRIIIIIIIING
Oh waarom??? Het was net zo gezellig. Max, Karen, Sophie en ik stoppen direct met kussen, nemen onze tassen en nemen afscheid van Sophie aangezien zij meestal op de andere campus zit.

'Wie was Merovech?' vraagt onze o zo sympathieke leerkracht. Waarom zouden we eigenlijk moeten weten wie die gast is? Soms vraag ik me af waarom we eigenlijk geschiedenis moeten leren. ( pff weet iemand echt het nut laat het me weten) 4 lesuren zijn voorbij dus nu is het eindelijk pauze. Ik doe mijn jas, mijn sjaal en mijn beanie aan en ga met Max naar de speelplaats. 'Pas op!' Met de reflexen waarvan ik niet eens wist dat ik die had duw ik Max opzij. 2 seconde later en Max had een ladder in zijn gezicht. 'Sorry jongens.' verontschuldigd de mqn die de lompe ladder in zijn arm heeft. 'We zijn al bezig met de voorbereidingen van de Halloween fuif.' Elk jaar doet de school de wildste en grootste Halloween fuif van het land. Het is niet zoals die saaie feestjes als op andere scholen want hier komen er zelfs bekende artiesten optreden zoals Billie Eilish (de schrijver krijgt even freakmomentje), Alan Walker en Marshmello. Onze school moet echt enorm veel geld hebben om hen uit te nodigen. 'Hey Max. Zou jij zin hebben om met mij dan naar die fuif te gaan?' 'Vraag je mij nu uit op een date?' 'Ja maar het is nog lang dus het zal niet de eerste date zijn. Dus wil je nu?' 'Ja natuurlijk. Duhh.' Na de pauze gaat alles zijn gewone gangetje. Als ik thuis ben plof ik me neer op mijn bed. Ik hoor mijn ouders weer ruzie maken dus besluit om mijn koptelefoon op te zetten. 'Ok nu ga je te ver Peter! Uit mijn huis! Ik wil scheiden!' Die woorden hoor ik mijn moeder roepen. Tranen vallen uit mij  ogen. Tranen rollen over mijn wangen. Ik zie paps wegrijden met al zijn spullen. Mijn biologische vader is het eindelijk afgetrapt. Ik voel me zo rot vanbinnen want het komt ook wel een deeltje door mij. Mijn ouders hadden soms ruzie over mij en Lizzie. Verschillende keren hebben ze relatie therapie moeten doen maar nooit werkte het. Ik ben wel een beetje blij dat hij weg is maar het blijft mijn vader. Ik videochat met Max en Karen want nu heb ik wel iemand nodig om mee te praten. Ik vertel ze alles. Hun enige antwoord is: 'Ruub, we zijn er voor jou.'

Hoi hoi. Weer een deeltje online. Dit vond ik zelf een flauw deeltje  maar dat wilt niet zeggen dat de volgende delen ook saai zullen zijn. Ik heb echt zin in Halloween. Altijd eigenlijk maar voor een of andere reden ben ik dit jaar extra exided. Het is nog wel een tijdje maar ik tel af! En by the way:we hebben de 400 reads behaald jeey! Tot de volgende keer dan maar!

07-10-19
Aantal woorden: 1757