I'm Inlove With My Bestfriend

♥CHAPTER NINETEEN♥

MOMMY PIA'S POV

========================

First time to na magkaroon ako ng POV yehey! Salamat sa napaka gandang Author ^_^ I love you Ganda mo!

(A/N:Nako alam ko na yan no! Chaka si Mommy bolera Tss! Last POV mo na kaya yan ^___^)

Wag naman ganun Mrs.Author di kaya bola yun Promise! Maya ka na nga,susulitin ko muna tong POV ko -__- Nag aalala na ko kay Andrea. Ngayon lang ulit umatake ang sakit nya although it almost a year nung nalaman namin na may sakit sya.

Masakit para sakin syempre kasi alam kong nahihirapan sya,pero kinaya nya yun dahil lang sa bestfriend nyang si Joshua.Ramdam ko kaya ganun ang anak ko dahil mahal nya si Joshua at mahal din sya nito.Di man nya sabihin sakin yun ramdam ko na talagang mahal nya yung Bestfriend nya eh.

At pagkatapos nag antay ako sa salas.Kailangan malinaw ang lahat samin pareho.Di ko na alam ang gagawin ko, alam ko nahihirapan na talaga sya kaya kailangan na pag desisyunan hangga't maaga pa bago lumala....

"Umupo ka dito sa tabi ni Mommy..."

Ngayon pa lang nagbi-blur na yung sight ko dahil sa luha na tingin kong babagsak.Nasasaktan ako para sa anak ko,kung pwede nga lang na kunin ko yung sakit nya ginawa ko na...

Mahal na mahal ko kasi to syempre only child lang. Kahit na sabihin nyong pabalang yan sumagot minsan at di gumagamit ng PO/OPO, ok lang para sakin ganun sya maging sweet.Di naman kasi showy ang Unica Hija ko eh ewan ko kala ko nga nung una TIBO yan eh!

"Ano pong pagu-usapan??"

"About you and Joshua..."

"What about us?? Is there something wrong Mmy???"

"Andrea,gusto ko sagutin mo ko ng totoo ha? Alam mo ayoko sa lahat ang sinungaling..."

"Sige ano ba yun???"

"One question one answer, mahal mo ba Bestfriend mo?"

Nakita kong nagulat sya sa tanong ko.Naka iwas ang tingin nya sakin,kahit di na nya sagutin alam ko na ang sagot pero gusto ko sa kanya mismo manggaling.

"Y-yes..."

"Ui ang anak ko dalaga na kasi umiibig na haha! Alam nya ba ang tungkol jan sa feelings mo,pati na rin tungkol sa sakit mo??"

Habang sinabi ko yun di na napigilan pa ng mga luha ko na bumagsak pababa maybe tears of joy?? or ewan..

Umiling sya nakita kong may pumatak rin na luha sa mata nya.

"No,i don't want to."

"But why?? He loves you rin naman diba??"

"Yes he is.Pero Mommy i'm afraid siguro di pa ko handa kaya ganun.Pero yung sa sakit ko naman ayokong sabihin sa kanya kasi alam kong magaalala lang sya..."

"Natural mag aalala sya sayo kasi mahal ka nun. Chaka Deng,kailangan mo ng pumunta sa States para magamot ka dun...."

"Pero di ko kayang iwan si Josh Mmy.Di ko kaya *sniff* wala sya sa tabi ko..."

"Kakayanin mo para sa kanya Gusto mong nasa tabi mo sya lagi pero ayaw mo naman ipaalam sa kanya ang totoo"

"I don't know.Naguguluhan ako ayoko syang magalala pero para sa kanya nakapag decide na ko....."

Kitang kita ko sa mga mata nya na nahihirapan syang mag decide kung pupunta ba sya o hindi dahil kay Josh. Tama nga ako,si Joshua ang makakapag-palambot ng puso ng anak ko pagdating sa mga lalaki.