hey jimin | jikook

yir[m]i

Jungkook, kalbi tüm bedeninde atarken hızla arabayı durdurdu ve aynı şekilde arabadan indi. Kapıdaki güvenlik tekrar onu süzdüğünde gülümseyerek selam verdi. Bildiği odaya gitmek için asansörü bekledi ama iki asansörde meşguldü. İçinden küfürler savurarak merdivenleri çıkmaya başladı.

Sayamadığı merdivenleri yaklaşık yarım saniyede çıkmıştı. Karşısına çıkan odaya nefeslerini düzenleme çalışmış fakat başarılı olamamıştı. Kapıyı sakince çaldı ve açılmasını bekledi.

Jimin, duyduğu kapı sesiyle olduğu yerden sıçramış ve banyosuna giderek, dakikalardır uğraştığı saçlarını tekrar düzeltmiş ve aynada kendine gülümsemişti. Kapı bir kez daha çalınca hızla kapıya koştu ve aniden kolu indirdi.
Taehyung'u zorla dışarı atmıştı. 'Git ve sevgilinle yat' derken oldukça mutluydu. Taehyung ise ne olduğunu anlayamamış bir şekilde yurttan uzaklaşmıştı, fakat bunun sonra ona hesabını soracağı çok mühim bir konu olduğunu aklına koydu.

Jungkook, karşısında pamuk şeker saçlarla duran Jimin'i görünce derin bir nefes aldı. O her ne kadar özlemedim dese de, bedeni ve aklı her an sessiz bir şekilde Jimin'i sayıklıyordu. Gülümsedi ve kapıda beklemeye başladı.

Jimin ise yaklaşık on gündür görmediği, Jungkook'la gülümseyerek kapıya yaslandı. Şu an bıraksalar saatlerce onu izleyebilirdi.

"Selam."

Jungkook elinin kaldırmış ve öylece kalmıştı.

"Hey."

Jimin gülümserken kapıdan ayrılmış ve içeri geçmişti. Jungkook ise onu takip ederek odaya girmiş ve kapıyı kapatmıştı. Jimin sadece kapıyı kapatan Jungkook'a gülümsemiş yanından geçerek kapıyı kilitlemişti. Ardından yanına gelerek tekrar gülümsedi.

"Kapıyı kilitlemelisin Kook."

Jungkook, duyduğu cümleyle zihninin kontrolünü kaybetmişti. Karşısında ona gülümseyerek bakan Jimin şu an onu hiç iyi etkilemiyordu. Yutkundu ve bakışlarını Jimin'den çekti.

Jimin ise, günlerdir görmediği çocuğu sanki yıllardır görmüyormuş gibi hissediyordu. İşaret parmağını hafif bir şekilde Jungkook'un omuzuna götürmüş ve daireler çizmeye başlamıştı. Jungkook omuzunda ki parmakla tekrar bir derin nefes almış ve gözlerini Jimin'den çekmemek üzere yüzüne sabitlemişti. Jimin ise onun bu haline tekrar gülümsedi.

"Beni özledin mi Kook,"

Kulağına yaklaşmış ve nefesini vererek devam etmişti.

"Ben seni oldukça özledim."

Ardından kulağının altına tüy kadar bir öpücük kondurmuştu. Jungkook öylece duruyor ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Uzun zamanlı bir platonik olarak, sevdiğiyle böyle temaslarda bulunmak dizlerinin titremesine ve sanki uçuyormuş gibi hissetmesine yol açıyordu. Hatta belki şu an hıçkırarak bile ağlayabilirdi.

Jimin kollarını Jungkook'un boynuna dolarken gözlerini birleştirdi. Aralarındaki mesafe yok denecek kadar azdı. Jungkook derin derin nefesler alıyor kendine gelmeye çalışıyordu. Bu olanlar bedenine fazla geliyordu. Jimin ile bu duruma gelebileceğini hiç düşünmemişti. En fazla sıkıca sarılırım diye düşünürdü hep.

"Jungkook."

Jimin tekrar ona seslenince hayal aleminden çıkmıştı.

"Hmm."

Jimin tekrar gülümseyerek, kollarını oynattı. Parmak uçlarına kalkarken, burunlarını birbirine değdirdi.

"Beni özlemedin mi?"