My Daring Girl (On Hold)

❣KAPITULO SINGKO❣

Nakatayo lang ako sa harap ng isang malaking gate. Sobrang ingay nila. Even though I ignored them, still desperate cheering my name. This time, I forced a smile at parang nagkakasakitan na kakahampas sa mga katabi nila. Ang hirap talaga pag gwapo. Tsk.

Napahilot ako sa sintido ko. Seeing them like that makes me sick. "Hey, dude!" napalingon ako sa sumigaw. Nakita ko sila na papalapit sa akin. Except Troy na busy sa pakikipaglandian. "How is your wounds, Zander?" Max ask.

"Okay na." Tumango naman siya. Nakita ko si Troy na papalapit, wearing his smile. Tsk. "Kumusta ang pakikipaglandian?" biro ko. He didn't answer a word but just gave me a thumbs up.

"Zander babe what happen to your face?" sigaw nila sa akin.

"Ano kaba? Okay lang yan. Mas la lo nga siyang gu mwa po." pahinang pahina ang pagkasabi niyang 'yun. Hindi na ako nagulat kung nahimatay 'yon.

Hindi ko nalang sila pinansin kasi minsan nakakairita din. Hindi sinasadiyang mapatingin sa babaeng nakatayo sa harap ng building. Wait, parang may similarities sila no'ng naglitas sa akin. I just don't remember kung ano 'yon. Pero imposible naman na siya 'yon.

"Hey!" tawag ko sa kanila. "Kita mo ba 'yung babaeng 'yun?"

Umakbay si Tan sa akin at nagsingkit ng mata na akala mo sobrang layo ng babaeng tinuro ko. "Syempre naman anong akala mo sa tropa mo? Bulag?"

Napangiwi ako at inalis ang braso niya sa balikat ko. "She look like the girl who saved me."

"Oh?" biglang salita ni Troy. "Parang bagong salta dito 'a. Tanungin mo pangalan then please inform me."

"Tss." Buti at nagsalita ka pa, Max.

"Mauna na kayo, lalapitan ko muna siya. If she was the girl I should thank her."

Nakatalikod siya sa akin kaya hindi ko malaman kung may kwintas ba siyang suot na katulad ng huling naalala ko.

Tumikhim ako saka ngumiti, "Hey! Can--Tangina!" Napaatras ako sa paglingon niya. Her faced is too close, muntik na kaming maghalikan. Damn. Idagdag mo pa ang bangs niya na tinatakpan ang kalahati ng kaniyang mukha.

"Anong kailangan mo, ginoo?" Biglang nagsitayuan ang balahibo ko. The fvck? Iyong boses niya parang galing sa ilalim ng hukay.

Inayos ko ang pagmumukha ko. "I thought I know you. But I'm wrong." aniya ko habang pinasadahan ng tingin ang leeg niya. I may look pervert now but--wala siya no'ng kumikinang na bungong kwintas kaya obvious na hindi siya.

This girl is wearing the girl who look like... nakasuot siya ng mataas na palda na hanggang paa at may T-shirt pa na akala mo sobrang taba niya para magsuot ng ganiyan. Maybe she's a transferee student or what? I dont give a damn for her pero she looks like-Manang. Bingo! I now remember the term that really suit to her.

Hinawi niya sa harapan ko ang magulo niyang bangs pero 'yung hawi ng may kahalong angas. 'Yung hindi pabebe tingnan di tulad ng babaeng nagpapapansin sa akin. Pero agad 'din akong napapikit. Hindi ko kayang makipagtitigan sa kaniya ng matagal. Wake up, this is not me. Ba't ako matatakot e tao naman 'to? Agad akong napamulat nung napansing ilang segundo na akong nakapikit. Nagpalinga-linga ako sa paligid. She just leave me without any word. How rude. Tsk.

~~
Pumasok na kami at umupo sa huling limang upuan. Lima lang ang upuan pero apat lang kaming nakaupo. Kaya may bakanteng upuan sa tapat ng bintana. Ayaw ko kasi diyan umupo. Hindi ako maka-concentrate kasi palagi nalang may sumisilip at binibigyan ako ng love letter. The hell I care on them. Hindi naman sa pagmamayabang pero parang ganun na nga.

Pumikit muna ako at ginawang unan ang braso. Ramdam ko 'yong tingin nila na kulang nalang hubaran na nila ako.

"Hindi ka ba naiilang sa tingin nila? Feel ko dude hinuhubaran ka na sa isip nila." tanong ni Tan sa akin.

"I used to. Saka sila ang dapat mailang sa akin. Ang ikinababahala ko lamang ay baka matunaw ako sa katititig nila sa gwapo kong mukha."

"Galing mo talagang magbuhat ng sariling bangko, pabuhat din ako." Saka siya bumulalas ng tawa.

"If that's what you think then, maybe." Ilang minuto 'din na gano'n ang posisyon ko. I sit properly when I heard a knock.

"Gowd! Mowning! Claws! I'm Sereno Francisco. You're Filipino Teacher. Pleys stand awp," (Good Morning Class.) arteng sabi ni Sir sa'min. Nakakairita ang boses niya at ang sarap niyang batuhin.

Tumayo ang mga kaklase ko. "Good Morning Sir!" diin nila. Alam kong nagpipigil lang 'din sila ng tawa tulad ko.

"Owkay! Sow yow will know what we will dowing this time. Sow pleys standuwp." (Okay! So you will know what we will doing this time. So please stand-up.)

Here we go again. Nilalaro ko lang ang ballpen ko habang naghihintay sa oras namin. Finally, unang tumayo si Troy. Naglakad siya papunta sa harap.

He stand up in front and clears his throat. "Hey my name's Troy Dezillion. I knew all of you know me well." Nagtilian lahat matapos niyang kumindat. Tsk. Humarap siya kay Max at ngumiti.

"Gandang pambungad ah. Ano kaya sasabihin ko sa harap? Hehe!" sabi ni Tan habang nakalagay ang kamay sa baba. Kunwari ka pa nag-iisip.-_-

"Max Aeron Villegas, Max for short."

"I'm next! I'm next!" Gulat akong napatingin sa katabi ko. Tumakbo siya sa harap at tumayo 'dun na parang bata. "Hi! Im Walter Tan Maque. You can call me Tan but not Walter co'z it's like Water. Magiging close tayo kung bibigyan niyo ko ng Panda. That's all. Hehe."

My turn. Tumayo na ako. Lahat ng tingin ay nasa akin. Mga babaeng tulo laway dahil sa kagwapuhan ko. Tsk. Pati mga lalaki nababakla na sa akin. Nanatili parin akong nakatayo at hinihintay na kailan sila matahimik.

"Hi I'm Zander Yce Verga--" I stopped when someone slammed the door.

"Magandang umaga sa inyo. Ako pala si Jaxyn Jyn Quirella. Pwede niyo akong tawagin sa pangalang Jaxyn. Bagong lipat lamang ako at sana'y maayos na pakikitungo ang ipakita niyo." Kunot noo ko siyang tiningnan dahil ngayon lang ako nasapawan ng dahil sa simpleng tao lang. This can't be

❣ Don't forget to click the like -este- vote button and comment for suggestions and subscribe -este- follow for more update... ^_^ Lab yow kajhoZza's...❣