Zawgyi:
ရက္သတၱပတ္မကုန္ဆံုးခင္ဒုတိယေျမာက္ေန႔ျဖစ္တယ္။
ေသာၾကာေန႔ညကသည္းသည္းမည္းၿပိဳက်ထားတဲ့မိုးအ႐ွိန္ကခုမနကိထိကတၱရာလမ္းေပၚေရေတြစိုေနဆဲ။
သစ္ရြက္ေတြမွာတြဲလြဲခိုေနတဲ့ေရစက္ေတြကတေဖ်ာက္ေဖ်ာကိလမိးေပၚေႁခြက်ေနျပန္တယ္။
မနက္၉နာရီေက်ာ္တာေတာင္ေနမပြင့္ခ်င္ေသးတဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးကမိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕တိမ္ေတြနဲ႔တဖန္ရြာသြန္းဖို႔အားယူေနပံုေပၚသည္။္ေျမနံ႔ခပ္စြက္စြက္ျဖစ္ေနေသာမနက္ခင္းေလေၾကာင့္ပံုသြင္းမထားရေသးတဲ့သူ႔ဆံပင္ေတြဖြာလန္ကုန္၏။
ုျခံေ႐ွ႕မွာခ်ထားတဲ့သစ္သားစားပြဲအျမင့္ေပၚေလာေလာလတ္လတ္ခူးခပ္ထားတဲ့ထမင္းအုပ္ပူပူကိုဟင္းအုပ္ေဘးခ်ထားလိုက္သည္။Maeကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့Kristေမေမနဲ႔စကားလက္ဆံုက်ေနသည္မွာရယ္ရယ္ေမာေမာ။
တဖက္ျခံေ႐ွ႕မွာအလားတူစားပြဲပံုစံေဘးရပ္ေနသာအန္းမ။
အန္းမေျပာသမ်ွေခါင္းၿငိမ့္နာခံေနေသာကေလး။
ကာကီေရာင္T-shirtေလးနဲ႔မ်က္မွန္ေလးပင့္ကာအိမ္စီးကြင္းထိုးအျပာနဲ႔ပနံသင့္။
မိုးအံု႔ေနေပမဲ့မင္းကေတာ့အျမဲေတာက္ပေနေတာ့တာပါပဲ။
"Mae!!ဘုန္းဘုန္းတို႔လမ္းထိပ္ေရာက္ေနၿပီ"
သူေငးတာျမင္ေတာ့တန္ျပန္ၾကည့္ၿပီးအျကည့္လႊဲသြားတဲ့ကေလးငယ္။အျပံဳးေလးတခ်က္ေတာင္မစြန္႔ၾကဲခ်င္ေသာေကာင္ဆိုးကေလးဟာသူ႔အေပၚသိပ္တြန္႔တိုလြန္းသတဲ့။
ဝါေရႊေရာင္သကၤန္းေတြျခံဳရံုထားတဲ့ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ
မိုးစိုစိုကတၱရာလမ္းထက္ေျခဖဝါးတြင္အကာအကြယ္မဲ့။
မ်က္လႊာခ်ကာဆံုးမစကားနဲ႔ဆုေတာင္းေပးေနေသာMaeနဲ႔တူတူဒူးေထာက္လက္အုပ္ခ်ီထားမိ၏။
ေအးခ်မ္းတဲ့တရားဓမၼ၊ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္တို႔ကိူဦးခ်မိခိုက္ၾကည္လင္သြားေသာစိတ္အစဥ္ဟာတရားဓမၼ၏စြမ္းအားေပလား။ထြက္ခြာသြားေသာသကၤန္းတစြန္းတစကိူလွမ္းေငးမိလိုက္သည္။
"သားခံုေလးေတြျပန္သိမ္းခဲ့"
"Krab!!Mae"
ထမင္းအုပ္၊ဟင္းအုပ္ေတြပိုက္ကာအိမ္ထဲအရင္ဝင္သြားတဲံMae။ဘာရယ္မဟုတ္ပစၥည္းေတြသိမ္းရင္းေစာင္းငဲ့ၾကည့္မိျပန္ပါ၏။
YOU ARE READING
URANOPHILE (Completed)
FanfictionZawgyi: စိတ္နဲ႔ခ်ည္တဲ့ႀကိဳးေတြကဘယ္အရပ္မွာျမဲတတ္ပါသလဲ။ Singto×Krist Fanfiction (Zawgyi+Unicode) cover by@Al_LUKAR Unicode: စိတ်နဲ့ချည်တဲ့ကြိုးတွေကဘယ်အရပ်မှာမြဲတတ်ပါသလဲ။ Singto×Krist Fanfiction (Zawgyi+Unicode) cover by@Al_LUKAR
